Hoe DORA-naleving aantonen: Een beste practices checklist voor het beperken van ICT-risico’s
De Wet Digitale Operationele Weerbaarheid (DORA: Digital Operational Resilience Act) is een mijlpaal in regelgeving binnen de Europese Unie, gericht op het versterken van de digitale operationele weerbaarheid van de financiële sector. DORA verplicht alle entiteiten die actief zijn in de financiële sector, waaronder banken, verzekeringsmaatschappijen en andere financiële instellingen, om te voldoen aan strikte IT-beveiligingsnormen, vereisten voor risicobeheer en protocollen voor incidentrapportage om ICT-risico’s effectief te beheren en te beperken.
De kern van DORA-naleving ligt in de focus op het vergroten van de digitale weerbaarheid van de financiële sector tegen een achtergrond van toenemende cyberdreigingen en ICT-verstoringen.
Inzicht in en aantonen van DORA-naleving is cruciaal, niet alleen om de aanzienlijke boetes en sancties bij niet-naleving te vermijden, maar ook om vertrouwen te kweken bij klanten en stakeholders door de betrouwbaarheid en veiligheid van financiële diensten te waarborgen.
Deze gids biedt een gezaghebbend overzicht van de vereisten voor ICT-risicobeperking die toezichthouders verwachten van organisaties in de financiële sector als onderdeel van de DORA-naleving. We raden aan om gebruik te maken van de bijgevoegde checklist met beste practices, gericht op het beperken van ICT-risico’s. Deze checklist en de aanvullende strategieën helpen uw organisatie niet alleen om naleving aan te tonen, maar versterken ook uw verdediging tegen het risico op een datalek, schending van andere regelgeving, klantenverlies en merkschade.
DORA-naleving: Overzicht
De Wet Digitale Operationele Weerbaarheid (DORA) is een set van uitgebreide regels die zijn ontworpen om de digitale weerbaarheid van financiële instellingen binnen de Europese Unie (EU) te versterken. DORA-naleving is essentieel om ervoor te zorgen dat deze entiteiten bestand zijn tegen en snel kunnen herstellen van digitale verstoringen, cyberaanvallen en andere ICT-gerelateerde risico’s.
DORA-naleving is vereist voor een breed scala aan entiteiten, waaronder banken, verzekeringsmaatschappijen en beleggingsondernemingen. Hoewel het aantonen van naleving van regelgeving een uitdagend proces kan zijn, levert het organisaties doorgaans op de lange termijn voordelen op. DORA-naleving biedt financiële instellingen bijvoorbeeld een robuust kader om hun digitale verdediging te verbeteren, waardoor gevoelige gegevens worden beschermd en klantvertrouwen behouden blijft.
DORA-vereisten
Een van de fundamentele vereisten van DORA-naleving is het implementeren van robuuste strategieën voor digitale weerbaarheid. Deze strategieën zijn bedoeld om organisaties te helpen digitale incidenten te anticiperen, zich erop voor te bereiden en erop te reageren, zodat hun bedrijfsvoering niet wordt verstoord. Digitale weerbaarheid betekent dat organisaties potentiële financiële verliezen kunnen minimaliseren, gevoelige gegevens beschermen en klantvertrouwen behouden. Om digitale weerbaarheid te bereiken, moeten organisaties hun kritieke ICT-assets identificeren en beoordelen, noodplannen opstellen en regelmatig stresstests uitvoeren om te waarborgen dat hun systemen bestand zijn tegen diverse dreigingsscenario’s.
DORA ICT-risicobeperking is een andere cruciale vereiste binnen het nalevingsproces. Dit houdt in dat risico’s die samenhangen met informatie- en communicatietechnologieën worden geïdentificeerd, beoordeeld en beheerd. Financiële instellingen moeten maatregelen nemen om hun ICT-infrastructuur te beschermen, zoals het toepassen van geavanceerde cyberbeveiligingspraktijken, het regelmatig bijwerken van software en firmware, en het uitvoeren van grondige risicobeoordelingen. Op deze manier kunnen ze de kans op cyberaanvallen en andere digitale verstoringen verkleinen.
Het belang van ICT-risicobeperking binnen DORA-naleving
ICT-risicobeperking staat centraal in DORA-naleving. De toenemende complexiteit van cyberaanvallen vormt wereldwijd een bedreiging voor de operationele weerbaarheid en stabiliteit van financiële instellingen. De strenge IT-beveiligingsnormen en vereisten voor risicobeheer van DORA zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat organisaties in de financiële sector goed zijn toegerust om deze risico’s effectief te identificeren, beoordelen en beheren. Deze proactieve benadering van risicobeheer is essentieel voor het waarborgen van de integriteit, beschikbaarheid en vertrouwelijkheid van ICT-systemen en -diensten, die fundamenteel zijn voor de operationele functionaliteit van de financiële sector.
Voordelen van DORA-naleving
DORA-naleving biedt financiële instellingen een strategisch voordeel door een robuust kader te bieden voor het beheren van ICT-risico’s en het waarborgen van digitale weerbaarheid. Door te voldoen aan de DORA IT-beveiligingsnormen en de vereisten voor risicobeheer, beschermen organisaties niet alleen hun bedrijfsvoering, maar verkrijgen ze ook een competitief voordeel in het steeds veranderende digitale landschap.
De implementatie van een DORA-nalevingschecklist begeleidt organisaties bij de essentiële stappen voor het beperken van ICT-risico’s, met nadruk op grondige voorbereiding en proactieve maatregelen. Deze systematische aanpak minimaliseert niet alleen de potentiële impact van digitale dreigingen, maar stroomlijnt ook het proces van het identificeren en aanpakken van kwetsbaarheden, waardoor de operationele efficiëntie wordt verhoogd.
Voor klanten en partners betekent DORA-naleving een toewijding aan het beschermen van gevoelige gegevens en het waarborgen van de continuïteit van diensten, ongeacht externe uitdagingen. Dit vertrouwen is van onschatbare waarde, bevordert sterkere relaties en draagt bij aan een positieve reputatie in de markt. Het implementeren van digitale weerbaarheidsstrategieën als onderdeel van DORA-naleving zorgt er bovendien voor dat organisaties snel kunnen herstellen van incidenten, een hoge beschikbaarheid behouden en verstoringen voor gebruikers tot een minimum beperken.
Bovendien is DORA-naleving allesomvattend, van risicobeoordeling tot incidentrapportage, en biedt het een duidelijk kader voor voortdurende verbetering. Financiële instellingen profiteren van een iteratief proces om hun beveiligingsstatus en weerbaarheidsvermogen te versterken, wat uiteindelijk leidt tot een robuuster financieel ecosysteem waar alle stakeholders baat bij hebben. Uiteindelijk biedt DORA-naleving niet alleen een route naar het voldoen aan regelgeving, maar ook naar een hoger niveau van ICT-risicobeperking en digitale weerbaarheid. Door DORA-naleving te omarmen, beschermen financiële instellingen zichzelf, hun klanten en het bredere financiële systeem tegen de groeiende dreiging van digitale verstoringen.
Gevolgen van niet-naleving van DORA
De gevolgen van het niet naleven van DORA kunnen aanzienlijk zijn en omvatten een reeks sancties die verder gaan dan alleen financiële gevolgen.
Deze sancties kunnen bestaan uit aanzienlijke boetes die niet alleen de financiële resultaten beïnvloeden, maar ook blijvende reputatieschade kunnen veroorzaken. Deze gevolgen kunnen het vertrouwen van klanten ondermijnen, wat vaak moeilijker te herstellen is dan te behouden.
Organisaties die in strijd handelen met DORA krijgen bovendien te maken met verhoogde toezichtsniveaus. Meer toezicht, waarbij elke kleine misstap nauwlettend wordt gevolgd en mogelijk wordt bestraft, kan kostbaar zijn en leiden tot productiviteitsverlies.
Uiteindelijk vereist DORA-naleving een kritische strategische inzet van organisaties om hun digitale weerbaarheid en operationele integriteit op de lange termijn te waarborgen. Door proactief een robuuste strategie voor ICT-risicobeperking te adopteren en te implementeren die aansluit bij de vereisten van DORA, kunnen financiële instellingen zich effectief beschermen tegen diverse verstoringen, hun verdediging versterken tegen cyberdreigingen en de continuïteit van hun essentiële financiële diensten waarborgen.
DORA-nalevingschecklist: Beste practices voor ICT-risicobeperking
Om DORA-naleving aan te tonen en een robuuste aanpak van ICT-risicobeperking te waarborgen, worden organisaties in de financiële sector aangemoedigd om deze beste practices te volgen.
1. Begrijp DORA-vereisten
DORA-naleving begint met een grondig begrip van de complexe ICT-risicobeheervereisten die het voorschrijft. Deze eerste stap is cruciaal en omvat een diepgaande bestudering van niet alleen de wettekst, maar ook aanvullende richtlijnen of instructies van relevante toezichthoudende instanties. Financiële organisaties moeten eerst de specifieke verplichtingen en verwachtingen identificeren met betrekking tot het beheer van ICT-risico’s. Dit omvat het herkennen van de soorten incidenten die moeten worden gerapporteerd, de processen voor het testen van digitale operationele weerbaarheid en de criteria voor het beoordelen van derde partijen, naast andere aspecten.
Door de details van de DORA-vereisten te leren en te begrijpen, kunnen organisaties ervoor zorgen dat hun risicobeheerframeworks en -maatregelen niet alleen compliant zijn, maar ook geoptimaliseerd om hun weerbaarheid tegen ICT-verstoringen te versterken.
2. Voer risicobeoordelingen uit
Regelmatige en grondige evaluaties van ICT-infrastructuren en -processen spelen een cruciale rol bij het blootleggen van potentiële zwakke plekken en nieuwe dreigingen die deze systemen kunnen compromitteren. Deze risicobeoordelingen zijn essentieel om de veiligheid en betrouwbaarheid van ICT-systemen te waarborgen, en hun reikwijdte moet breed zijn. Dit betekent niet alleen aandacht voor cyberdreigingen, zoals aanvallen door hacking, phishing en ransomware, maar ook het meenemen van risico’s die samenhangen met de nauwkeurigheid, consistentie en betrouwbaarheid van gegevens, oftewel dataintegriteit.
Door deze uitgebreide beoordelingen uit te voeren, krijgen organisaties inzicht in de diverse risico’s waarmee ze te maken hebben. Dit inzicht helpt organisaties om zowel reactieve als preventieve strategieën te ontwikkelen, zoals het versterken van firewalls, het implementeren van multi-factor authentication (MFA), het regelmatig updaten en patchen van software, of het opleiden van personeel op het gebied van beveiligingsbewustzijn. Met de inzichten uit risicobeoordelingen kunnen organisaties hun middelen en inspanningen strategischer inzetten. Als bijvoorbeeld uit een beoordeling blijkt dat een organisatie bijzonder kwetsbaar is voor datalekken door verouderde software, kan zij prioriteit geven aan updates en investeren in sterkere data-encryptiemethoden.
3. Ontwikkel risicobeheerframeworks
Een volgende essentiële stap bij het aantonen van DORA-naleving is het opstellen van op maat gemaakte risicobeheerframeworks. Deze frameworks moeten zorgvuldig worden ontworpen om aan te sluiten bij de unieke ICT-omgeving van een organisatie én haar bredere bedrijfsdoelstellingen. Het ontwerpen van zo’n framework omvat het vastleggen van gedetailleerde beleidsmaatregelen, procedures en controles, die allemaal essentieel zijn voor het beheren van ICT-risico’s gedurende de hele risicobeheer-cyclus—van het identificeren en beoordelen van potentiële risico’s tot het implementeren van mitigatiestrategieën en het continu monitoren van deze risico’s. Het risicobeheerframework moet opnieuw een diepgaand begrip weerspiegelen van zowel het specifieke ICT-landschap van de organisatie als de complexe aard van de digitale risico’s waarmee zij wordt geconfronteerd.
De effectiviteit van een risicobeheerframework ligt in de flexibiliteit en het aanpassingsvermogen. Het is daarom cruciaal dat deze frameworks niet worden gezien als vaste blauwdrukken, maar als flexibele, evoluerende structuren die zich kunnen aanpassen aan veranderingen in het dreigingslandschap of de operationele context van de organisatie. Deze dynamische benadering van risicobeheer zorgt ervoor dat financiële instellingen wendbaar blijven en snel kunnen reageren op ICT-incidenten.
4. Implementeer controles en beschermingsmaatregelen
Het beperken van ICT-risico’s vereist het implementeren van controles en beschermingsmaatregelen die gericht zijn op het minimaliseren van potentiële dreigingen voor een organisatie. Controles omvatten, maar zijn niet beperkt tot, robuuste firewalls, geavanceerde malwarebeschermingssystemen en veilige programmeerpraktijken. Daarnaast zorgen toegangscontroles zoals rolgebaseerde permissies ervoor dat alleen geautoriseerd personeel toegang heeft tot kritieke gegevens, waardoor het risico op interne en externe datalekken aanzienlijk wordt verminderd. Encryptiemechanismen spelen ook een cruciale rol bij het beschermen van gegevens in rust en onderweg, zodat zelfs als gegevens worden gecompromitteerd, deze onleesbaar en nutteloos blijven voor aanvallers. Incident response procedures en bedrijfscontinuïteitsplannen zijn eveneens essentiële onderdelen van een breed ICT-risicobeheerbeleid.
Het opstellen van gedetailleerde en efficiënte incident response strategieën en bedrijfscontinuïteitsplannen zorgt ervoor dat organisaties zijn voorbereid om snel en effectief op beveiligingsincidenten te reageren, waardoor de impact wordt geminimaliseerd. Tot slot zorgen regelmatige trainingen in beveiligingsbewustzijn ervoor dat elke medewerker wordt uitgerust om de digitale assets van de organisatie te beschermen.
5. Versterk cyberbeveiligingsmaatregelen
De hierboven genoemde algemene controles en beschermingsmaatregelen zijn essentieel, maar niet voldoende. Organisaties moeten zich ook specifiek richten op cyberbeveiligingsrisico’s. Deze risico’s omvatten diverse cyberdreigingen, waaronder malware-aanvallen, phishing, ransomware-aanvallen en bedreigingen van binnenuit zoals sabotage en foutieve aflevering. Om deze risico’s effectief tegen te gaan, moeten financiële organisaties gerichte cyberbeveiligingsmaatregelen nemen. Het inzetten van multi-factor authentication bijvoorbeeld, versterkt het verificatieproces aanzienlijk, waardoor ongeautoriseerde toegang voor cybercriminelen veel moeilijker wordt.
Netwerksegmentatie is een andere belangrijke maatregel. Door het netwerk op te delen in kleinere, beheersbare segmenten, kunnen organisaties de zijdelingse beweging van dreigingen minimaliseren, waardoor een eventuele inbreuk wordt beperkt tot een lokaal gebied en de algehele impact op de organisatie wordt verkleind. Inbraakdetectiesystemen (IDS) monitoren continu het netwerkverkeer op afwijkingen, waardoor organisaties potentiële dreigingen in een vroeg stadium kunnen identificeren en stoppen.
Zoals hierboven vermeld, is het informeren van medewerkers over de diverse aspecten van cyberdreigingen en de beste practices voor preventie ook van groot belang. Dit stelt medewerkers niet alleen in staat om als eerste verdedigingslinie tegen cyberinbraken te fungeren, maar onderstreept ook de inzet van de organisatie voor een robuuste digitale operationele weerbaarheid. Door deze gerichte strategieën te implementeren, kunnen organisaties zorgen voor een veiligere en veerkrachtigere digitale infrastructuur.
6. Waarborg naleving van gegevensbescherming en privacy
Organisaties in de financiële sector staan onder toenemende druk om te voldoen aan strenge regelgeving, vooral op het gebied van gegevensbescherming en privacy. Hoewel DORA-naleving essentieel is, is het slechts één van de vele regels waaraan financiële organisaties moeten voldoen. De Algemene Verordening Gegevensbescherming (GDPR) geldt bijvoorbeeld in de hele Europese Unie. GDPR-naleving zorgt ervoor dat organisaties persoonsgegevens beschermen en privacy respecteren door gegevensbeschermingsmaatregelen te implementeren. Dit omvat het verkrijgen van toestemming voor gegevensverwerking, het beschermen van gegevens tegen datalekken en het waarborgen van de rechten van betrokkenen. Dit is van groot belang voor bedrijven die actief zijn in of zaken doen met personen binnen de EU.
De Britse Data Protection Act 2018 (DPA 2018) is de Britse implementatie van de GDPR en richt zich op het veilig en rechtmatig beheren van persoonsgegevens. Het biedt het wettelijke kader voor gegevensbescherming en privacy, met nadruk op de rechten van individuen met betrekking tot hun persoonlijke informatie. In essentie verplicht het organisaties om adequate gegevensbeschermings- en beveiligingsmaatregelen te nemen. De Duitse Federal Data Protection Act (BDSG) is een belangrijk kader voor de bescherming van persoonsgegevens van Duitse burgers. Het stelt strenge richtlijnen op voor gegevensverwerking en privacy, waarbij wordt gewaarborgd dat organisaties robuuste beveiligingsmaatregelen implementeren om informatie te beschermen. Deze wet benadrukt het belang van privacyrechten, waardoor naleving essentieel is voor bedrijven die in Duitsland actief zijn.
Door ervoor te zorgen dat uw organisatie aan deze en andere privacyregels voldoet, kunt u risico’s die samenhangen met uw gegevensverwerking beter identificeren en beperken.
7. Richt incident response capaciteiten in
Om de weerbaarheid en veiligheid van ICT-systemen te waarborgen, is het essentieel om robuuste incident response capaciteiten te ontwikkelen waarmee organisaties effectief ICT-incidenten en verstoringen kunnen detecteren, erop kunnen reageren en ervan kunnen herstellen. Deze veelzijdige aanpak omvat verschillende belangrijke stappen, waaronder het opstellen van een incident response plan, het samenstellen van incident response teams, het definiëren van escalatieprocedures en het regelmatig uitvoeren van incident response oefeningen en simulaties.
De belangrijkste doelen van deze oefeningen zijn het testen van de effectiviteit van het incident response plan van de organisatie, het identificeren van zwakke plekken of hiaten in de paraatheid en het vergroten van de gereedheid van het team om echte incidenten aan te pakken. Door voortdurende verbetering en regelmatige training kunnen organisaties ervoor zorgen dat hun incident response teams goed zijn voorbereid op de complexiteit van ICT-incidenten. Zo kunnen organisaties hun informatie-assets beschermen, het vertrouwen van stakeholders behouden en de bedrijfscontinuïteit waarborgen in het licht van toenemende cyberdreigingen.
8. Monitor en rapporteer naleving
DORA-naleving vereist dat organisaties in de financiële sector een proactieve houding aannemen bij het toezicht op hun risicobeheerprocessen. Dit houdt in dat er een gestructureerd, continu monitoringskader wordt opgezet en geïmplementeerd dat de effectiviteit en naleving van risicobeheerstrategieën en -praktijken in real-time bewaakt. Op deze manier beschermen organisaties niet alleen hun bedrijfsvoering tegen potentiële ICT-risico’s, maar zorgen ze er ook voor dat deze inspanningen consistent aansluiten bij de strenge vereisten van DORA (en andere privacyregels).
Stel daarnaast communicatieprocedures en -kanalen in voor het transparant en tijdig rapporteren van ICT-risicogerelateerde kwesties. Ontwikkel gedetailleerde protocollen en mechanismen die het systematisch rapporteren aan belangrijke interne en externe stakeholders faciliteren. Informeer het senior management binnen de organisatie over opkomende of geïdentificeerde risico’s, zodat zij weloverwogen beslissingen kunnen nemen en waar nodig corrigerende maatregelen kunnen treffen.
Breng op dezelfde manier de toezichthoudende autoriteiten op de hoogte, in overeenstemming met de rapportagevereisten van DORA, om naleving te waarborgen en toezicht te faciliteren. Andere stakeholders, zoals klanten, partners en aandeelhouders, moeten mogelijk ook worden geïnformeerd, afhankelijk van de aard van het risico en de mogelijke impact op hun belangen. Deze aanpak zorgt ervoor dat alle betrokken partijen goed geïnformeerd zijn en effectief kunnen samenwerken om ICT-risico’s te beperken en zo de algehele weerbaarheid en betrouwbaarheid van de organisatie te vergroten.
9. Ga de dialoog aan met toezichthouders
Als vervolg op bovenstaande beste practice is het van groot belang dat organisaties direct en proactief contact zoeken met relevante toezichthouders. DORA-naleving vereist een samenwerkende dialoog waarin organisaties duidelijkheid zoeken, inzichten delen over praktische uitdagingen en hun operationele praktijken afstemmen op de verwachtingen uit de regelgeving. Zo’n samenwerking is essentieel om de nuances van DORA te begrijpen en inzicht te krijgen in de bedoeling achter diverse vereisten. Dit vergemakkelijkt bovendien een soepelere implementatie.
Deelname aan branchefora, werkgroepen en consultaties is een andere belangrijke strategie om op de hoogte te blijven van regelgevingswijzigingen en nieuwe beste practices. Deze platforms bieden een gemeenschappelijke ruimte voor organisaties om inzichten uit te wisselen, interpretatie-uitdagingen te bespreken en hun praktijken te vergelijken met de industrienormen. Actieve betrokkenheid bij deze fora stelt organisaties in staat om regelgevingsveranderingen te anticiperen, zich aan te passen aan nieuwe vereisten en beste practices te implementeren die niet alleen voldoen aan bestaande regelgeving, maar hen ook gunstig positioneren voor toekomstige ontwikkelingen.
Via deze samenwerkingen kunnen organisaties gezamenlijk hun zorgen uiten, voorstellen doen voor aanpassingen of verbeteringen aan regelgevingsaanpakken en bijdragen aan de ontwikkeling van effectievere en evenwichtigere regelgevingskaders. Deze proactieve benadering is onmisbaar om de complexiteit en nuances van het huidige dynamische regelgevingslandschap te begrijpen, erop voorbereid te zijn en eraan te voldoen. Het zorgt ervoor dat organisaties niet alleen voldoen aan de huidige normen, maar ook goed voorbereid zijn op toekomstige uitdagingen en veranderingen.
10. Streef naar continue verbetering
Om ICT-risico’s effectief te beheren, is het cruciaal om een omgeving te creëren die niet alleen reageert op huidige uitdagingen, maar ook flexibel is voor toekomstige veranderingen en dreigingen. Dit houdt in dat er een dynamisch, iteratief proces wordt geïmplementeerd voor het evalueren en verfijnen van de risicobeheerstrategieën van de organisatie. Erken dat het ICT-risicolandschap voortdurend verandert, gedreven door snelle technologische ontwikkelingen, de opkomst van complexe cyberdreigingen en wisselende regelgeving.
Om voorop te blijven lopen, moeten organisaties zich inzetten voor een systematische, voortdurende evaluatie van hun risicobeheerframework. Dit omvat een grondige beoordeling van bestaande beleidsmaatregelen, procedures en controles om eventuele hiaten of zwakke plekken te identificeren die de organisatie blootstellen aan ICT-risico’s. Zo kunnen bedrijven ervoor zorgen dat hun risicobeheerpraktijken robuust, relevant en afgestemd zijn op de nieuwste industrienormen en beste practices. Daarnaast speelt leren van eerdere incidenten een belangrijke rol in het bevorderen van een cultuur van continue verbetering.
Elk beveiligingsincident, poging tot aanval of systeemstoring biedt waardevolle inzichten in de effectiviteit van de huidige risicobeperkingsstrategieën. Het analyseren van deze incidenten om te begrijpen wat er misging, wat werkte en hoe andere benaderingen tot betere resultaten hadden kunnen leiden, is fundamenteel. Tot slot is het essentieel om alert te blijven op veranderingen in het regelgevingslandschap om naleving te waarborgen en juridische en financiële gevolgen te voorkomen. Wetten en regels rond ICT-praktijken worden regelmatig bijgewerkt om nieuwe kwetsbaarheden aan te pakken en consumentengegevens beter te beschermen. Organisaties moeten daarom regelmatig hun nalevingsstatus herzien en hun beleid en procedures aanpassen aan deze veranderende normen.
Kiteworks helpt organisaties in de financiële sector DORA-naleving aan te tonen met een Private Content Network
De kern van DORA-naleving ligt in de holistische aanpak van het beheren en beperken van ICT-risico’s, wat cruciaal is voor de stabiliteit en integriteit van de financiële sector. Naleving van de IT-beveiligingsnormen, risicobeheervereisten en protocollen voor incidentrapportage van DORA minimaliseert niet alleen het risico op forse boetes en reputatieschade, maar bouwt ook vertrouwen op bij klanten en stakeholders. Door deze beste practices te volgen en continu te blijven verbeteren en de dialoog met toezichthouders aan te gaan, kunnen financiële instellingen hun bedrijfsvoering, data en diensten beschermen tegen opkomende ICT-dreigingen, en zo zorgen voor langdurige operationele weerbaarheid en integriteit.
Met Kiteworks delen bedrijven vertrouwelijke persoonlijk identificeerbare en beschermde gezondheidsinformatie (PII/PHI), klantendossiers, financiële informatie en andere gevoelige content met collega’s, klanten of externe partners. Doordat zij Kiteworks gebruiken, weten zij dat hun gevoelige data en kostbaar intellectueel eigendom vertrouwelijk blijven en gedeeld worden in overeenstemming met relevante regelgeving zoals GDPR, HIPAA, Amerikaanse privacywetten op staatsniveau en vele andere.
Kiteworks biedt inzetopties zoals on-premises, gehost, privé, hybride en FedRAMP virtual private cloud. Met Kiteworks: beheer de toegang tot gevoelige content; bescherm deze bij externe uitwisseling met geautomatiseerde end-to-end encryptie, multi-factor authentication en integraties met beveiligingsinfrastructuur; zie, volg en rapporteer alle bestandsactiviteiten, namelijk wie wat naar wie stuurt, wanneer en hoe. Toon tot slot naleving aan van regelgeving en standaarden zoals GDPR, HIPAA, CMMC, Cyber Essentials Plus, NIS2 en nog veel meer.
Meer weten over Kiteworks? Plan vandaag nog een persoonlijke demo.