Wat het betekent om Zero Trust uit te breiden naar de contentlaag
Meer dan 20 jaar geleden begon Evgeniy Kharam zijn carrière op de “woelige baren” als cybersecurity engineer bij de Israëlische marine. In zijn daaropvolgende loopbaan werkte hij meer dan 40.000 uur in pre- en post-sales ondersteuning als cybersecurity architect en adviseur voor organisaties in zowel de private als publieke sector—van bedrijven met 500 medewerkers tot organisaties met meer dan 100.000 medewerkers.
Kharam ziet zero trust als een essentieel onderdeel van elk cybersecurityprogramma en stelt in deze Kitecast-aflevering dat het beschermen van gevoelige content vraagt om passend governance-tracking en controles. In dit proces zijn least-privilege access en het toepassen van zero trust op governancebeleid cruciaal voor het beheersen van beveiligings- en compliance risico’s. Deze Blog Post zet enkele belangrijke hoogtepunten uit de Kitecast-aflevering met Kharam op een rij.
De noodzaak van robuust privaat contentbeheer
Securityprofessionals erkennen dat privaat contentbeheer een cruciaal onderdeel is van het beveiligingskader van iedere organisatie. De noodzaak om data te beschermen en tegelijkertijd toegankelijk te houden, is een prioriteit voor organisaties van elke omvang en in alle sectoren. Helaas zijn traditionele beveiligingsmaatregelen niet langer voldoende om gelijke tred te houden met het veranderende dreigingslandschap, waardoor organisaties nieuwe benaderingen moeten zoeken om hun meest gevoelige data en systemen te beschermen. Dit betekent dat de grenzen van privaat contentbeheer moeten worden verlegd en dat organisaties moeten begrijpen hoe de nieuwste technologieën, processen en beleidsmaatregelen de algehele beveiligingsstatus van een organisatie kunnen verbeteren.
Overzicht van de uitdagingen bij privaat contentbeheer
Organisaties worden geconfronteerd met diverse obstakels bij privaat contentbeheer. De opkomst van cloudgebaseerde systemen, Software-as-a-Service (SaaS) en Infrastructure-as-a-Service (IaaS)-oplossingen en mobiele applicaties maken het lastig om data en systemen te beheren en te beveiligen. Het gebruik van meerdere technologiepartners binnen een contentecosysteem verhoogt de complexiteit en maakt het moeilijk om te waarborgen dat alle onderdelen van het beveiligingskader goed zijn geïntegreerd. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft het snel veranderende dreigingslandschap geleid tot een grotere vraag naar dataprivacy via nieuwe compliance-regelgeving, waardoor organisaties extra stappen moeten zetten voor advanced governance en databeveiliging.
De grenzen van traditionele beveiligingsmaatregelen verleggen
Nu organisaties de uitdagingen van het moderne dreigingslandschap aangaan, is het duidelijk geworden dat traditionele beveiligingsmaatregelen niet langer volstaan. Organisaties moeten een meeromvattende aanpak hanteren die rekening houdt met de nieuwste dreigingen. Dit betekent het verleggen van de grenzen van privaat contentbeheer en inzicht krijgen in hoe de nieuwste technologieën, processen en beleidsmaatregelen invloed hebben op de algehele beveiligingsstatus van een organisatie. 
Zero-trust beveiliging toepassen op privaat contentbeheer
Een van de belangrijkste stappen die organisaties kunnen nemen om hun privaat contentbeheer te verbeteren, is het adopteren van een zero-trust beveiligingsmodel. Dit model is gebaseerd op het principe dat niemand wordt vertrouwd, ook medewerkers niet. Dit betekent dat iedere gebruiker, elk systeem en elk apparaat telkens opnieuw wordt geauthenticeerd en geautoriseerd wanneer gevoelige data of systemen worden benaderd.
Voordelen en uitdagingen van zero-trust beveiliging
Zero-trust beveiliging biedt diverse voordelen. Door een zero-trust architectuur te implementeren, kunnen organisaties hun data, systemen en netwerken beter beschermen tegen kwaadwillenden. Zero-trust beveiliging helpt het risico op datalekken en andere beveiligingsincidenten te verkleinen. De grootste uitdaging bij zero trust is dat een organisatie diepgaand inzicht moet hebben in de eigen beveiligingsomgeving en een sterke beveiligingsstatus moet bezitten. Daarom schakelen veel organisaties aanbieders van Beveiligingsdiensten (MSSP’s) in om hen te helpen bij het implementeren van zero-trust modellen en om te zorgen dat hun beveiligingsomgeving robuust en actueel blijft.
De rol van Managed Security Service Providers (MSSP’s)
MSSP’s zijn externe aanbieders die organisaties een compleet pakket aan beveiligingsdiensten kunnen leveren. Deze diensten variëren van basisbewaking en rapportage tot geavanceerd threat management en incident response. MSSP’s kunnen organisaties helpen bij het implementeren van zero-trust modellen en bieden daarnaast doorlopende ondersteuning en beheer van de beveiligingsomgeving. MSSP’s leveren waardevolle inzichten in de beveiligingsomgeving, waardoor organisaties hun kwetsbaarheden beter begrijpen en stappen kunnen ondernemen om deze aan te pakken.
Cybersecurity-concepten in relatie tot privaat contentbeheer
Naast zero-trust beveiliging zijn er nog diverse andere cybersecurity-concepten die organisaties moeten begrijpen voor robuust privaat contentbeheer. Dit zijn onder andere:
Endpointbeveiliging
Endpointbeveiliging draait om het beschermen van alle computerapparaten binnen een organisatie en ervoor zorgen dat deze correct zijn geconfigureerd om de data die ze bevatten te beschermen. Dit houdt in dat alle apparaten up-to-date moeten zijn en voorzien van de meest veilige besturingssystemen, applicaties en antivirussoftware.
Netwerkbeveiliging
Netwerkbeveiliging is het proces van het beschermen van de netwerken en systemen van een organisatie tegen ongeautoriseerde toegang en kwaadwillenden. Dit omvat het waarborgen dat alle data correct is versleuteld en dat alle systemen sterke authenticatieprotocollen gebruiken. Organisaties moeten hun netwerken regelmatig monitoren en updaten, zodat potentiële problemen snel kunnen worden geïdentificeerd en opgelost.
SIEM/SOC/SOAR
Een Security Information and Event Management (SIEM)-systeem is een ander belangrijk onderdeel van privaat contentbeheer. SIEM’s helpen organisaties hun netwerken te monitoren op verdachte activiteiten en waarschuwen bij potentiële beveiligingsincidenten. Security Operations Centers (SOC’s) en Security Orchestration, Automation and Response (SOAR)-platformen geven organisaties de mogelijkheid om snel beveiligingsincidenten te identificeren, onderzoeken en erop te reageren.
SASE/SEE
Secure Access Service Edge (SASE) en Secure Edge Environment (SEE) zijn twee belangrijke aspecten van privaat contentbeheer. SASE is een cloudgebaseerde beveiligingsoplossing die organisaties veilige toegang biedt tot cloudsystemen en applicaties. SEE is een toegewijde omgeving die organisaties een beveiligde perimeter biedt voor hun applicaties en systemen.
VMS
Virtual Machine Security (VMS) is een belangrijk onderdeel van privaat contentbeheer. VMS helpt organisaties hun virtuele machines (VM’s) te beschermen door ervoor te zorgen dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben. VMS kan organisaties helpen dreigingen te detecteren en erop te reageren, en biedt bescherming tegen kwaadwillenden.
Cloudbeveiliging
Cloudbeveiliging is een cruciaal onderdeel van privaat contentbeheer. Organisaties moeten ervoor zorgen dat al hun data en systemen veilig blijven in de cloud en dat ze actief monitoren en beschermen tegen potentiële dreigingen. Dit houdt in dat alle data correct is versleuteld en dat alle systemen sterke authenticatieprotocollen gebruiken. 
Verbonden infrastructuur en de noodzaak van consolidatie van leveranciers
Om de beveiliging van hun systemen en data verder te verbeteren, moeten organisaties kijken naar verbonden infrastructuur en consolidatie van leveranciers. Verbonden infrastructuur stelt organisaties in staat om data beter te integreren en te delen over het hele netwerk. Dit geeft organisaties meer grip op hun beveiligingsomgeving en zorgt ervoor dat alle onderdelen goed zijn geïntegreerd. Consolidatie van leveranciers kan organisaties helpen de complexiteit te verminderen en het beheer en de monitoring van de beveiligingsomgeving te verbeteren.
De voordelen van robuust privaat contentbeheer
Organisaties hebben de verantwoordelijkheid om te zorgen dat hun data en systemen altijd veilig blijven. Hiervoor moeten ze een allesomvattende aanpak hanteren voor privaat contentbeheer. Dit betekent het verleggen van de grenzen van traditionele beveiligingsmaatregelen en begrijpen hoe de nieuwste technologieën, processen en beleidsmaatregelen de algehele beveiligingsstatus kunnen verbeteren. Dit omvat het adopteren van een zero-trust beveiligingsmodel, inzicht in belangrijke cybersecurity-concepten, gebruikmaken van verbonden infrastructuur en consolidatie van leveranciers, en het inzetten van de diensten van een MSSP. Door een meeromvattende aanpak van privaat contentbeheer kunnen organisaties cyberdreigingen voorblijven en hun data en systemen beter beschermen.
Privaat contentbeheer met Kiteworks
We hebben het belang gezien van een zero-trust benadering van contentcommunicatie en de risico’s die gepaard gaan met het niet toepassen van deze aanpak. Volgens het Kiteworks Sensitive Content Communications Privacy and Compliance Report heeft minder dan de helft van de organisaties zero-trust principes toegepast op al hun contentcommunicatiekanalen. Kiteworks biedt een platform dat zero trust uitbreidt naar de contentlaag, waardoor organisaties zero-trust modellen kunnen implementeren over hun contentcommunicatiekanalen, waaronder e-mail, bestandsoverdracht, file transfer, beheerde bestandsoverdracht en webformulieren. Met het Kiteworks Private Content Network kunnen organisaties bovendien gevoelige contentcommunicatie in virtuele real-time volgen, controleren, centraliseren en beveiligen. Plan een aangepaste demo om te zien hoe Kiteworks uw organisatie kan helpen gevoelige content te beschermen en tegelijkertijd privacy en compliance uit te breiden over diverse digitale kanalen via een platformmodel.
Veelgestelde vragen
Risicobeheer cyberbeveiliging is een strategische aanpak die organisaties gebruiken om potentiële bedreigingen voor hun digitale activa, zoals hardware, systemen, klantgegevens en intellectueel eigendom, te identificeren, te beoordelen en te prioriteren. Het omvat het uitvoeren van een risicobeoordeling om de meest significante bedreigingen te identificeren en een plan op te stellen om deze aan te pakken, bijvoorbeeld met preventieve maatregelen zoals firewalls en antivirussoftware. Dit proces vereist ook regelmatige monitoring en updates om rekening te houden met nieuwe dreigingen en veranderingen binnen de organisatie. Het uiteindelijke doel van Risicobeheer cyberbeveiliging is het beschermen van de informatie-assets, reputatie en juridische positie van de organisatie, waarmee het een cruciaal onderdeel vormt van het algehele risicobeheer.
De belangrijkste onderdelen van een Risicobeheer cyberbeveiliging-programma zijn risico-identificatie, risicobeoordeling, risicobeperking en continue monitoring. Het omvat ook het ontwikkelen van een cybersecuritybeleid, het implementeren van beveiligingsmaatregelen en het uitvoeren van regelmatige audits en evaluaties.
Organisaties kunnen cyberbeveiligingsrisico’s beperken met verschillende strategieën. Denk aan het implementeren van sterke toegangscontroles zoals robuuste wachtwoorden en multi-factor authentication, het regelmatig updaten en patchen van systemen om bekende kwetsbaarheden te verhelpen, en het trainen van medewerkers om potentiële dreigingen te herkennen. Het gebruik van beveiligingssoftware, zoals antivirus- en antimalwareprogramma’s, helpt bij het detecteren en elimineren van dreigingen, terwijl regelmatige back-ups schade door datalekken of ransomware-aanvallen kunnen beperken. Een incident response plan minimaliseert schade tijdens een cyberincident, en regelmatige risicobeoordelingen helpen potentiële kwetsbaarheden te identificeren en aan te pakken. Tot slot helpt naleving van industriestandaarden en regelgeving, zoals Cybersecurity Maturity Model Certification (CMMC) en National Institute of Standards and Technology (NIST)-normen, organisaties om cyberbeveiligingsrisico’s verder te beperken.
Een risicobeoordeling is een essentieel onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging. Het omvat het identificeren van potentiële bedreigingen en kwetsbaarheden, het beoordelen van de mogelijke impact en waarschijnlijkheid van deze risico’s, en het prioriteren ervan op basis van ernst. Dit helpt bij het ontwikkelen van effectieve strategieën om deze risico’s te beperken.
Continue monitoring is een essentieel onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging en biedt realtime observatie en analyse van systeemcomponenten om beveiligingsafwijkingen te detecteren. Dit maakt directe dreigingsdetectie en -respons mogelijk, waardoor schade kan worden voorkomen of beperkt. Het zorgt ook voor naleving van cybersecurity-standaarden en regelgeving, zodat organisaties snel eventuele non-compliance kunnen aanpakken. Door systeemprestaties te volgen, helpt continue monitoring bij het identificeren van potentiële kwetsbaarheden, terwijl de verzamelde data het besluitvormingsproces ondersteunt over resource-allocatie, risicobeheerstrategieën en beveiligingsmaatregelen.