Wat zijn open standaarden?
Wanneer een organisatie haar informatiesystemen opzet en deze intern en extern beschikbaar maakt, moet zij beslissen of deze systemen gebruikmaken van open standaarden of van een propriëtaire codebase.
Je vertrouwt erop dat je organisatie veilig is. Maar kun je het verifiëren?
De juiste keuze maken kan een grote impact hebben op de manier waarop een bedrijf opereert, omdat een oplossing die gebruikmaakt van open standaarden veel waarschijnlijker de schaal en mogelijkheden biedt die je nodig hebt om je bedrijf toekomstbestendig te maken. Toch denken bedrijven vaak onvoldoende na over beslissingen rondom open source.
Deze Blog Post stelt dat bedrijven meer aandacht moeten besteden aan open standaarden tijdens de initiële ontwerpfase. Zodra een bedrijf kiest voor een niet-open-standaardenbenadering, zit je vast aan een propriëtair framework dat niet de flexibiliteit biedt die je nodig hebt om te schalen.
Wat zijn open standaarden?
Open standaarden zijn regels of specificaties die iedereen kan gebruiken om producten en diensten te creëren zonder beperkingen. Ze geven organisaties de vrijheid om hun eigen oplossingen te kiezen in plaats van gedwongen te worden met een propriëtair product of dienst te werken.
Open standaarden stellen anderen in staat om compatibele producten te maken, zodat ze niet vastzitten aan de software of hardware van slechts één bedrijf. Ze bevorderen compatibiliteit, interoperabiliteit en innovatie. Dit is een belangrijk concept in een steeds meer gedigitaliseerde wereld.
Open standaarden versus open source
Vaak worden open source en open standaarden door elkaar gebruikt. Toch zijn het twee verschillende concepten die verschillende doelen dienen. Het verschil is dat open standaarden niet vereisen dat je specifieke software gebruikt.
Het gaat in plaats daarvan om een gemeenschappelijke set regels voor hoe informatie tussen systemen uitgewisseld moet worden. Bijvoorbeeld, HTML is een open standaard die is ontwikkeld door het World Wide Web Consortium (W3C). Het W3C ontwikkelt nieuwe versies van HTML om te verbeteren hoe informatie wordt weergegeven op apparaten zoals smartphones en tablets.
Er zijn ook meerdere browsers met hun eigen HTML-rendering engines, waardoor organisaties zich geen zorgen hoeven te maken of individuen of organisaties je systemen en informatie goed kunnen zien.
De voordelen van open standaarden
Open standaarden bieden een gemeenschappelijke manier voor mensen om technologie te gebruiken en maken het eenvoudiger om dit te doen. Een van de belangrijkste voordelen van open standaarden is dat ze betaalbaarder zijn dan propriëtaire varianten. Dit komt doordat er geen royalty’s verbonden zijn aan open standaarden en bedrijven met elkaar kunnen samenwerken zonder licentiekosten te betalen.
Een ander voordeel van het gebruik van open standaarden is dat ze innovatie ondersteunen doordat nieuwe ideeën eenvoudig kunnen worden onderzocht. Dit betekent dat ontwikkelaars meer mogelijkheden hebben om unieke content te creëren zonder zich zorgen te maken of hun idee compatibel is met de content van anderen.
Tot slot, als je ondernemer bent, kan het gebruik van open standaarden je helpen kosten te besparen omdat je geen geld hoeft uit te geven aan licenties of royalty’s per verkocht product. Zoals je ziet, bieden open standaarden talloze voordelen.
Als je deze nog niet hebt geïmplementeerd in je eigen projecten, is dit het perfecte moment! Er zijn talloze voordelen, en het is nog nooit zo eenvoudig geweest dankzij gratis licenties zoals Creative Commons-licenties.
Zelfs als je al jaren met open standaarden werkt, neem vandaag de tijd om jezelf te informeren over hoe deze aanpak je bedrijf op de lange termijn nog meer kan opleveren.
Hoe worden open standaarden ontwikkeld?
Er zijn veel manieren waarop open standaarden worden ontwikkeld, maar de meest voorkomende is de Standards Development Lifecycle.
De eerste stap in dit proces is het identificeren van een behoefte of kans en vervolgens het ontwikkelen van een conceptueel kader van wat de standaard zou kunnen zijn. In deze fase werkt de standaardcommissie samen om te bepalen welke functies in de standaard moeten worden opgenomen, hoe ze met elkaar moeten samenwerken en welke dataformaten gebruikt zullen worden.
Nadat deze beslissingen zijn genomen, volgt overleg met experts wereldwijd voordat ze ter publieke consultatie worden aangeboden. Zodra alle opmerkingen zijn verwerkt, kunnen ze uiteindelijk als officiële standaard worden aangenomen!
Waarom profiteert encryptie van open standaarden?
Encryptie is het proces waarbij gegevens worden gecodeerd zodat onbevoegde gebruikers deze niet kunnen inzien. Een van de belangrijkste elementen van encryptie is ervoor zorgen dat alleen bevoegde personen de informatie kunnen bekijken. Dit betekent dat elk apparaat of persoon dat toegang wil tot je informatie de juiste sleutel of sleutelset moet hebben om deze te decoderen.
In een open-standaardsysteem kan iedereen met toegang tot het algoritme en de sleutelset de versleutelde informatie openen en lezen. In gesloten standaardsystemen worden de sleutels niet gedeeld en zijn ze dus niet beschikbaar voor bredere distributie. Als je de sleutel kwijtraakt of vergeet, heb je pech en kun je mogelijk niet meer bij je eigen data.
Bovendien, als iemand anders of een andere organisatie je privésleutel in handen krijgt, kunnen zij alle toekomstige berichten die via datzelfde kanaal worden verzonden, ontsleutelen. Om deze redenen moeten open standaarden altijd de voorkeur krijgen boven gesloten standaarden bij het versleutelen van persoonlijk identificeerbare informatie (PII).
Of je nu gevoelige financiële details of vertrouwelijke bedrijfsinformatie communiceert, de beveiliging van deze informatie hangt grotendeels af van de bescherming van je privésleutel. Het belang van het beschermen van je gevoelige data weegt zwaarder dan het gemak en gebruiksvriendelijkheid van gesloten standaarden.
Om deze risico’s te beperken, moeten sterke encryptiemaatregelen worden genomen. De Advanced Encryption Standard (AES), die oorspronkelijk is aangenomen door de Amerikaanse federale overheid, is de geaccepteerde standaard voor het beveiligen van gegevens en moet deel uitmaken van de geïntegreerde risicobeheerstrategie van elke organisatie.
Wat is OpenPGP?
OpenPGP is een open en gratis versie van de Pretty Good Privacy (PGP)-standaard die encryptieformaten definieert om privéberichten mogelijk te maken voor e-mail en andere berichtversleuteling.
De standaard gebruikt de public key infrastructure (PKI) om sleutels te creëren die zijn gekoppeld aan individuele e-mailadressen en maakt gebruik van symmetrische encryptie op basis van elliptische curvecryptografie. Compatibele applicaties genereren een willekeurige sleutel die wordt versleuteld met de publieke ontvangstsleutel.
Dat proces creëert een versleuteld bericht dat zowel de data als de versleutelde sleutel bevat. De ontvanger ontsleutelt de sleutel en gebruikt zijn privésleutel om de oorspronkelijke willekeurige sleutel op te halen en de data te ontsleutelen.
Wat is S/MIME?
Secure/Multipurpose Internet Mail Extension (S/MIME) is een industriestandaard voor e-mailencryptie en ondertekening die breed wordt gebruikt door bedrijven om e-mailbeveiliging te verbeteren. S/MIME is compatibel met de meeste zakelijke e-mailclients.
Eenvoudig gezegd versleutelt en ondertekent S/MIME e-mails digitaal om te garanderen dat de e-mail geauthenticeerd is en de inhoud op geen enkele manier is gewijzigd.
Hoe werkt S/MIME?
S/MIME werkt op basis van asymmetrische encryptie. Dit betekent dat er een set sleutels wordt gebruikt om een e-mail te versleutelen en te ontsleutelen.
Een S/MIME-certificaat wordt geïnstalleerd op de e-mailclients van zowel de ontvanger als de verzender. Wanneer een e-mail wordt verstuurd, versleutelt de verzender de e-mail met de publieke sleutel van de ontvanger en ontsleutelt de ontvanger de e-mail met de privésleutel. S/MIME voegt ook een digitale handtekening toe aan een e-mail. Dit zorgt ervoor dat de verzender bevoegd is om e-mails te versturen vanuit een bepaald domein.
Open standaarden gebruiken voor communicatie van gevoelige content
Open standaarden zijn een belangrijk onderdeel van de internetinfrastructuur en kunnen helpen het internet voor iedereen toegankelijk te houden. Deze standaarden creëren interoperabiliteit tussen diverse technologieën, zodat mensen, bedrijven en organisaties wereldwijd informatie met elkaar kunnen delen. Het maakt niet uit wie welk type apparaat heeft, zolang je maar open standaarden gebruikt. De volgende keer dat je een nieuwe website of applicatie bouwt, gebruik dan zeker open webstandaarden!
Het Kiteworks Private Content Network is gebouwd op open standaarden, waardoor Kiteworks ontwikkelaars hun communicatie van gevoelige content—beveiligde e-mail, bestandsoverdracht, beheerde bestandsoverdracht (MFT), webformulieren en application programming interfaces (API’s)—kunnen integreren met hun bestaande technologische investeringen. Kiteworks verenigt, volgt, controleert en beveiligt al je communicatie van gevoelige content om granulaire beleidsregels voor contentrisico op te stellen die beveiligings- en nalevingsrisico’s beheersen.
Plan een aangepaste demo om het Kiteworks Private Content Network in actie te zien.
Veelgestelde vragen
Risicobeheer cyberbeveiliging is een strategische aanpak die organisaties gebruiken om potentiële bedreigingen voor hun digitale bezittingen, zoals hardware, systemen, klantgegevens en intellectueel eigendom, te identificeren, beoordelen en prioriteren. Het omvat het uitvoeren van een risicobeoordeling om de belangrijkste bedreigingen te identificeren en een plan op te stellen om deze aan te pakken, wat preventieve maatregelen kan omvatten zoals firewalls en antivirussoftware. Dit proces vereist ook regelmatige monitoring en updates om rekening te houden met nieuwe bedreigingen en organisatorische veranderingen. Het uiteindelijke doel van Risicobeheer cyberbeveiliging is het beschermen van de informatie-assets, reputatie en juridische positie van de organisatie, waardoor het een cruciaal onderdeel is van de algehele risicobeheerstrategie van elke organisatie.
De belangrijkste componenten van een programma voor Risicobeheer cyberbeveiliging zijn risico-identificatie, risicobeoordeling, risicobeperking en continue monitoring. Het omvat ook het ontwikkelen van een cyberbeveiligingsbeleid, het implementeren van beveiligingsmaatregelen en het uitvoeren van regelmatige audits en beoordelingen.
Organisaties kunnen cyberbeveiligingsrisico’s beperken via verschillende strategieën. Dit omvat het implementeren van sterke toegangscontroles zoals robuuste wachtwoorden en multi-factor authentication, het regelmatig updaten en patchen van systemen om bekende kwetsbaarheden te verhelpen, en het trainen van medewerkers om potentiële bedreigingen te herkennen. Het gebruik van beveiligingssoftware, zoals antivirus- en antimalwareprogramma’s, helpt bedreigingen te detecteren en elimineren, terwijl regelmatige back-ups schade door datalekken of ransomware-aanvallen kunnen beperken. Het hebben van een incident response plan kan schade tijdens een cyberbeveiligingsincident minimaliseren, en regelmatige risicobeoordelingen kunnen potentiële kwetsbaarheden identificeren en aanpakken. Tot slot kan naleving van industriestandaarden en regelgeving, zoals de Cybersecurity Maturity Model Certification (CMMC) en National Institute of Standards and Technology (NIST)-normen, organisaties verder helpen cyberbeveiligingsrisico’s te beperken.
Een risicobeoordeling is een essentieel onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging. Het omvat het identificeren van potentiële bedreigingen en kwetsbaarheden, het beoordelen van de potentiële impact en waarschijnlijkheid van deze risico’s, en het prioriteren ervan op basis van hun ernst. Dit helpt bij het ontwikkelen van effectieve strategieën om deze risico’s te beperken.
Continue monitoring is een essentieel onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging en biedt realtime observatie en analyse van systeemcomponenten om beveiligingsafwijkingen te detecteren. Dit maakt onmiddellijke dreigingsdetectie en respons mogelijk, waardoor schade kan worden voorkomen of beperkt. Het zorgt ook voor naleving van cyberbeveiligingsnormen en regelgeving, zodat organisaties snel eventuele niet-naleving kunnen aanpakken. Door systeemprestaties te volgen, helpt continue monitoring bij het identificeren van potentiële kwetsbaarheden, terwijl de verzamelde data besluitvormingsprocessen ondersteunt over resource-allocatie, risicobeheerstrategieën en beveiligingsmaatregelen.