Wat AES-256 Encryptie niet kan beschermen: de 6 beveiligingsgaten die bedrijven moeten aanpakken

Wat AES-256 Encryptie niet kan beschermen: de 6 beveiligingsgaten die bedrijven moeten aanpakken

Organisaties investeren veel in AES-256 Encryptie en gaan ervan uit dat hun gevoelige gegevens beschermd blijven. Securityteams implementeren encryptie-beste practices voor gegevens in rust en onderweg, en vinken vervolgens encryptie af op compliance-checklists. Deze aanpak creëert echter een gevaarlijk vals gevoel van veiligheid.

Encryptie lost één specifiek probleem op: voorkomen dat onbevoegden onderschepte of benaderde gegevens kunnen lezen. Wat encryptie niet kan, is bepalen wie toegang krijgt tot gegevens, hoe gebruikers ermee omgaan na ontsleuteling, wat er gebeurt als endpoints worden gecompromitteerd, waar metadata wordt blootgesteld, hoe sleutels worden beheerd of waar geautoriseerde ontvangers bestanden vervolgens delen. Zes kritieke beveiligingsgaten blijven bestaan, zelfs als organisaties alles versleutelen, en deze gaten zijn verantwoordelijk voor het merendeel van de daadwerkelijke datalekken.

Executive Summary

Belangrijkste idee: AES-256 Encryptie beschermt gegevens tegen onbevoegde ontsleuteling, maar kan niet voorkomen dat geautoriseerde gebruikers gegevens misbruiken, aanvallers endpoints compromitteren waar gegevens voor gebruik moeten worden ontsleuteld, organisaties metadata blootstellen en sleutels slecht beheren, of ontvangers gedownloade bestanden delen met onbevoegden.

Waarom dit belangrijk is: Het 2023 Verizon Data Breach Investigations Report toonde aan dat 74 procent van de datalekken het menselijke element betrof, waaronder misbruik van privileges, gestolen inloggegevens en social engineering—aanvalsvectoren die encryptie volledig omzeilen door de zes beveiligingsgaten te misbruiken die encryptie alleen niet kan oplossen.

Wat zijn de beste Beveiligde bestandsoverdracht use cases in diverse sectoren?

Lees nu

Belangrijkste inzichten

1. Encryptie beschermt de vertrouwelijkheid van gegevens tijdens opslag en overdracht, maar bepaalt niet welke gebruikers toegang mogen krijgen tot specifieke bestanden. Toegangscontroles vormen de autorisatielaag bovenop encryptie en bepalen wie gevoelige informatie mag ontsleutelen en bekijken op basis van rollen, attributen en context.

2. Geautoriseerde gebruikers met legitieme ontsleutelingsrechten omzeilen de beveiliging van encryptie volledig wanneer zij hun toegang misbruiken. Bedreigingen van binnenuit vormen de grootste beveiligingsuitdaging omdat encryptie geen onderscheid maakt tussen legitiem zakelijk gebruik en kwaadaardige data-exfiltratie als beide dezelfde geautoriseerde inloggegevens gebruiken.

3. Endpoints waar gebruikers met ontsleutelde gegevens werken creëren kwetsbaarheidsvensters die encryptie niet kan beschermen. Applicaties moeten bestanden ontsleutelen zodat gebruikers ermee kunnen werken, waardoor platte tekstgegevens zichtbaar worden in het geheugen, op schermen en in tijdelijke bestanden waar malware toegang toe kan krijgen.

4. Encryptie verbergt de inhoud van bestanden maar stelt metadata bloot die communicatiepatronen en relaties onthult. Aanvallers halen waardevolle informatie uit onversleutelde metadata, zoals wie met wie communiceert, wanneer uitwisselingen plaatsvinden en hoeveel gegevens er tussen partijen worden overgedragen.

5. De beveiliging van encryptie hangt volledig af van het beheer van sleutels, waardoor sleutelcompromittering een enkel faalpunt is. Organisaties die sleutels samen met versleutelde gegevens opslaan of nooit sleutels roteren, ondermijnen de effectiviteit van encryptie, ongeacht de sterkte van het algoritme.

6. Zodra geautoriseerde ontvangers versleutelde bestanden downloaden en ontsleutelen, verliezen organisaties de controle over het verdere delen. Encryptie beschermt gegevens tijdens de overdracht naar geautoriseerde gebruikers, maar kan niet voorkomen dat deze gebruikers ontsleutelde bestanden doorsturen naar onbevoegden.

Beveiligingsgat #1: Zwakke toegangscontrole

Waarom bepaalt encryptie niet wie toegang krijgt tot gegevens?

Encryptie beantwoordt de vraag “kan iemand deze versleutelde bytes lezen” maar niet “mag deze persoon dit bestand openen”. Wanneer een organisatie een database met klantgegevens versleutelt, wordt elk veld onleesbaar zonder de ontsleutelingssleutel. Encryptie alleen voorkomt echter niet dat een marketingmedewerker HR-salarisinformatie opvraagt of een aannemer toegang krijgt tot financiële prognoses van het management.

Deze beperking leidt tot compliance-fouten, zelfs als gegevens versleuteld blijven. HIPAA vereist de minimum necessary standaard waarbij zorgmedewerkers alleen toegang hebben tot patiëntinformatie die nodig is voor hun specifieke functie. De GDPR stelt een doellimiet waarbij persoonsgegevens die voor één doel zijn verzameld niet voor andere activiteiten mogen worden geraadpleegd.

Toegangscontrolemissers die encryptie niet voorkomt:

  • Marketingteams die toegang hebben tot HR-salarisdatabases
  • Aannemers die vertrouwelijke documenten bekijken
  • Aanvallen waarbij gewone gebruikers beheerdersrechten verkrijgen
  • Voormalige medewerkers die toegang behouden na uitdiensttreding

Welke toegangscontroles moeten encryptie aanvullen?

Rolgebaseerde toegangscontrole beperkt gegevens op basis van functie. Op attributen gebaseerde toegangscontrole neemt meerdere attributen mee in de beslissing, zoals gebruikersidentiteit, gevoeligheid van de bron, locatie en tijd. Het principe van minimale privileges zorgt ervoor dat gebruikers alleen de toegang krijgen die nodig is voor hun werk. Multi-factor authentication voorkomt dat gestolen inloggegevens automatisch toegang geven tot gegevens.

Beveiligingsgat #2: Bedreigingen van binnenuit

Hoe omzeilen geautoriseerde gebruikers encryptie?

Bedreigingen van binnenuit beschikken over precies de juiste inloggegevens en ontsleutelingsrechten die encryptie verifieert. Wanneer een geautoriseerde medewerker besluit klantgegevens te exfiltreren, biedt encryptie geen bescherming omdat de medewerker het recht heeft om die informatie te ontsleutelen en te bekijken. Drie categorieën creëren verschillende risicoprofielen: kwaadwillende insiders die bewust gegevens stelen, nalatige insiders die per ongeluk gegevens blootstellen en gecompromitteerde insiders van wie legitieme inloggegevens zijn gestolen door externe aanvallers.

Het 2023 Ponemon Cost of a Data Breach Report toont aan dat bedreigingen van binnenuit gemiddeld 85 dagen nodig hebben om geïdentificeerd en ingedamd te worden. De langere detectietijd komt doordat activiteiten van insiders legitiem lijken—geautoriseerde gebruikers die gegevens openen waarvoor ze toestemming hebben, genereren geen beveiligingswaarschuwingen, zelfs niet als hun intentie kwaadaardig is.

Scenario’s van bedreigingen van binnenuit die encryptie niet voorkomt:

  • Medewerkers die klantlijsten downloaden voordat ze naar concurrenten overstappen
  • Aannemers die intellectueel eigendom kopiëren naar persoonlijke cloudopslag
  • Partners die vertrouwelijke documenten doorsturen naar onbevoegde onderaannemers
  • Nalatige gebruikers die gevoelige bestanden naar persoonlijke accounts e-mailen

Welke controles detecteren en voorkomen misbruik door insiders?

Preventie van gegevensverlies-systemen monitoren gegevensbewegingen en blokkeren verdachte overdrachten. DLP identificeert gevoelige inhoud via patroonherkenning en machine learning. Gebruikers- en entiteitengedraganalyse stelt basispatronen vast en detecteert afwijkingen die kunnen wijzen op bedreigingen van binnenuit. Audit logging legt gedetailleerde gegevens vast over wie welke data heeft geraadpleegd voor forensisch onderzoek.

Beveiligingsgat #3: Gecompromitteerde endpoints

Waarom zijn endpoints de zwakste schakel?

Gegevens moeten op endpoints worden ontsleuteld zodat gebruikers ermee kunnen werken. Dit creëert kwetsbaarheidsvensters waarin informatie in platte tekst aanwezig is in het systeemgeheugen, op gebruikersschermen en in tijdelijke bestanden. Compromittering van endpoints omzeilt encryptie door gegevens te onderscheppen na ontsleuteling maar vóór her-encryptie.

Malware op gecompromitteerde endpoints kan ontsleutelde gegevens uit het geheugen lezen, schermafbeeldingen van gevoelige informatie maken of toetsaanslagen registreren. De verschuiving naar thuiswerken heeft het aanvalsoppervlak vergroot, omdat medewerkers versleutelde bedrijfsgegevens openen via thuisnetwerken en persoonlijke apparaten die mogelijk niet over enterprise-beveiligingscontroles beschikken.

Endpoint-kwetsbaarheden die encryptie omzeilen:

  • Malware die ontsleutelde gegevens uit het geheugen haalt
  • Keyloggers die wachtwoorden en gevoelige invoer registreren
  • Schermafdruktools die weergegeven informatie vastleggen
  • Browseraanvallen die gegevens onderscheppen na TLS-ontsleuteling

Welke endpoint-beveiligingsmaatregelen zijn vereist?

Detectie en reactie van eindpuntbedreigingen monitoren endpoints op tekenen van compromittering. Applicatiewhitelisting voorkomt dat malware wordt uitgevoerd. Met remote wipe kunnen organisaties gegevens wissen van verloren of gestolen apparaten. Patchbeheer pakt kwetsbaarheden aan.

Beveiligingsgat #4: Blootstelling van metadata

Wat is metadata en waarom verbergt encryptie het niet?

Metadata is data over data—informatie die beschrijft wie een bestand heeft aangemaakt, wanneer het is gewijzigd, wie een e-mail naar wie heeft gestuurd en wanneer communicatie plaatsvond. Encryptie beschermt de inhoud van bestanden, maar versleutelt doorgaans niet de omliggende metadata.

Netwerkcommunicatie illustreert dit duidelijk. Wanneer gebruikers versleutelde e-mail verzenden, zijn de berichten beschermd maar blijven headers zichtbaar, waardoor afzenderidentiteit, ontvangeradressen, onderwerpregels, tijdstempels en berichtgroottes te zien zijn. Een aanvaller kan de inhoud niet lezen maar wel gedetailleerde communicatiegrafieken opstellen van wie met wie informatie uitwisselt.

Wat metadata onthult zonder toegang tot inhoud:

  • Communicatiepatronen die laten zien wie met wie samenwerkt
  • Activiteitstiming die werkuren blootlegt
  • Analyse van hoeveelheid om mogelijke data-exfiltratie te detecteren
  • Geografische locaties via IP-adressen

Hoe kunnen organisaties metadata beschermen?

End-to-end encryptie breidt de bescherming uit naar afzender- en ontvangerinformatie. Metadataminimalisatie beperkt de verzamelde en bewaarde informatie. Private Data Network-architecturen houden communicatie binnen klantgestuurde infrastructuur, waardoor metadata niet aan derden wordt blootgesteld.

Beveiligingsgat #5: Sleutelbeheerfouten

Waarom is sleutelbeheer cruciaal?

De beveiliging van encryptie hangt volledig af van de veiligheid van sleutels. De sterkste encryptie biedt geen enkele bescherming als aanvallers sleutels stelen. Organisaties die sleutels in configuratiebestanden opslaan, hard-coderen in broncode of nooit roteren, creëren een enkel faalpunt.

De levenscyclus van sleutelbeheer omvat generatie, opslag, distributie, rotatie en vernietiging. Organisaties moeten sleutels genereren met cryptografisch veilige random number generators, sleutels apart van versleutelde data opslaan, ze via beveiligde kanalen distribueren, regelmatig roteren en veilig vernietigen.

Veelvoorkomende sleutelbeheerfouten:

  • Encryptiesleutels opslaan naast versleutelde gegevens
  • Sleutels hard-coderen in applicatiebroncode
  • Nooit encryptiesleutels roteren
  • Onvoldoende toegangscontrole op sleutelbeheersystemen

Wat vereist goed sleutelbeheer?

Hardware Security Modules bieden fysieke, sabotagebestendige apparaten voor sleutelopslag. FIPS 140-2 Level 3 HSM’s vernietigen sleutels als iemand het apparaat probeert te openen. Geautomatiseerde sleutelrotatie volgens een vast schema beperkt de hoeveelheid gegevens die door één sleutel wordt beschermd. Scheiding van sleutelbeheer en data management zorgt ervoor dat compromittering van dataopslag geen toegang tot sleutels oplevert.

Beveiligingsgat #6: Verlies van controle na geautoriseerd delen

Waarom stopt encryptie zodra bestanden buiten uw controle raken?

Encryptie beschermt gegevens tijdens overdracht naar geautoriseerde ontvangers, maar zodra deze ontvangers bestanden downloaden en ontsleutelen, eindigt de controle van de organisatie. De geautoriseerde gebruiker beschikt over een platte tekstkopie die hij kan doorsturen, uploaden naar persoonlijke cloudopslag of delen met concurrenten. Encryptie kan deze acties niet voorkomen omdat de ontvanger legitieme toegang heeft.

Dit verlies van controle creëert bedrijfsrisico’s die encryptie niet kan oplossen. Organisaties delen vertrouwelijke documenten met partners onder NDA’s, maar encryptie biedt geen technische handhaving. Juridische teams sturen vertrouwelijke communicatie naar externe advocaten. Zorgverleners delen patiëntendossiers met specialisten. Elk scenario omvat geautoriseerde toegang gevolgd door mogelijk ongeautoriseerd delen.

Scenario’s van blootstelling na delen:

  • Medewerkers die bestanden downloaden en vervolgens doorsturen naar persoonlijke e-mail
  • Partners die vertrouwelijke documenten ontvangen en delen met onderaannemers
  • Klanten die bedrijfsgevoelige informatie openen en verspreiden naar concurrenten
  • Voormalige medewerkers die eerder gedownloade bestanden behouden na uitdiensttreding

Welke bedrijfsrisico’s ontstaan door ongecontroleerd delen?

Diefstal van intellectueel eigendom begint vaak met legitieme toegang. Een concurrent neemt een medewerker aan die eerder productontwerpen of klantlijsten met volledige autorisatie heeft gedownload. De encryptie die deze bestanden tijdens overdracht beschermde, biedt geen bescherming tegen het meenemen ervan naar de nieuwe werkgever.

Compliance-overtredingen ontstaan wanneer geautoriseerde ontvangers gereguleerde data delen buiten de goedgekeurde partijen. HIPAA vereist dat beschermde gezondheidsinformatie alleen wordt gedeeld met degenen die het nodig hebben voor behandeling, betaling of zorgprocessen. Wanneer een arts patiëntendossiers doorstuurt naar een collega voor een second opinion, is deze tweede deling een schending van HIPAA, ook al was de initiële deling geautoriseerd.

Sectorspecifieke risico’s:

Sector Regulatoir risico Blootstellingsscenario
Zorg HIPAA-overtredingen Zorgverleners delen PHI met onbevoegden
Financiële sector PCI DSS-overtredingen Betaalgegevens doorgestuurd buiten goedgekeurde scope
Juridisch Verlies van privilege Advocatendocumenten onjuist gedeeld
Overheidsaannemers CUI-blootstelling Defensie-informatie gedeeld buiten gescreende medewerkers

Hoe kunnen organisaties controle behouden na delen?

Digital Rights Management beperkt wat geautoriseerde ontvangers met gedeelde bestanden kunnen doen. In plaats van volledige downloads bieden DRM-systemen alleen-lezen toegang, voorkomen kopiëren, blokkeren printen en schakelen doorsturen uit.

Alleen-lezen toegang via safeVIEW stelt gebruikers in staat documenten te lezen zonder ze te downloaden. Bestanden blijven op beveiligde servers terwijl gebruikers inhoud via browsers bekijken. Bewerken zonder bezit via safeEDIT maakt het mogelijk wijzigingen aan te brengen zonder lokale kopieën te bezitten. Toegang met vervaldatum trekt automatisch de toegang tot bestanden in na een bepaalde periode. Remote revocation beëindigt direct de toegang tot eerder gedeelde content.

Hoe deze beveiligingsgaten elkaar beïnvloeden en risico’s vergroten

Beveiligingsgaten bestaan zelden op zichzelf. In de praktijk maken datalekken vaak gebruik van meerdere zwaktes achter elkaar. Een insider met te brede toegang downloadt gevoelige bestanden naar een gecompromitteerd endpoint waar malware data exfiltreert, vervolgens gebruikt de aanvaller metadata-analyse om andere doelwitten te identificeren, en gestolen data wordt gedeeld met onbevoegden die het verder verspreiden.

Een defense-in-depth beveiligingsarchitectuur erkent dat geen enkele controle perfect is. Meerdere overlappende beveiligingslagen zorgen ervoor dat als één controle faalt, andere de data blijven beschermen. Encryptie vormt de basis, toegangscontroles bepalen wie data mag ontsleutelen, DLP monitort op overtredingen, endpointbeveiliging beschermt ontsleutelpunten, sleutelbeheer beschermt de encryptiebasis en DRM behoudt controle na delen.

Uitgebreide beveiligingsarchitectuur:

  • Encryptie: Basis voor vertrouwelijkheid
  • Toegangscontroles: Poortwachter voor autorisatie
  • DLP: Beleidsafdwinging
  • Endpointbeveiliging: Bescherming tijdens gebruik
  • Sleutelbeheer: Bescherming van encryptie
  • Digital rights management: Controle na delen
  • Audittrails: Detectie en forensisch onderzoek

Hoe Kiteworks alle zes beveiligingsgaten aanpakt

Kiteworks biedt geïntegreerde oplossingen voor alle zes beveiligingsgaten via het Private Data Network dat e-mail, bestandsoverdracht, beheerde bestandsoverdracht en webformulieren samenbrengt.

Gat #1 – Toegangscontrole: Granulaire rolgebaseerde en op attributen gebaseerde controles beperken welke gebruikers toegang hebben tot specifieke bestanden. Tijdgebaseerde beperkingen trekken automatisch rechten in. Multi-factor authentication voorkomt ongeautoriseerde toegang.

Gat #2 – Bedreigingen van binnenuit: Geïntegreerde DLP scant inhoud op gevoelige patronen. Gedragsanalyse detecteert afwijkend toegangsgedrag. Uitgebreide audittrails maken forensisch onderzoek mogelijk.

Gat #3 – Gecompromitteerde endpoints: Beveiligde clientapplicaties implementeren extra controles. Remote wipe verwijdert data van verloren apparaten. Veilige samenwerking maakt werken mogelijk zonder downloads.

Gat #4 – Blootstelling van metadata: Private Data Network minimaliseert blootstelling van metadata aan derden. Versleutelde audit logs beschermen metadata in monitoringsystemen. Zero-knowledge architectuuropties voorkomen toegang van de provider.

Gat #5 – Sleutelbeheer: HSM-integratie biedt FIPS 140-2 Level 3 bescherming. Organisaties beheren sleutelprocedures, rotatieschema’s en toegang zonder betrokkenheid van Kiteworks. Geautomatiseerde rotatie zorgt voor regelmatige sleutelverversing.

Gat #6 – Controle na delen: safeVIEW en safeEDIT behouden de controle van de organisatie na delen. Kiteworks safeVIEW, onderdeel van het Kiteworks digital rights management-aanbod, maakt alleen-lezen toegang mogelijk zonder downloads. safeEDIT maakt bewerken zonder bezit mogelijk. Toegang met vervaldatum trekt rechten automatisch in. Remote revocation beëindigt toegang direct.

Het uniforme platform elimineert beveiligingsgaten die ontstaan door gescheiden point solutions. Eén toegangscontrolebeleid geldt voor alle kanalen. DLP scant consequent, ongeacht de transmissiemethode. Audittrails leggen alle activiteiten over alle communicatiekanalen vast.

Bescherm uw gevoelige data verder dan AES-256 Encryptie met Kiteworks

AES-256 Encryptie biedt essentiële bescherming voor gegevensvertrouwelijkheid, maar organisaties die uitsluitend op encryptie vertrouwen laten zes kritieke gaten onbenut: zwakke toegangscontrole, bedreigingen van binnenuit, gecompromitteerde endpoints, blootstelling van metadata, sleutelbeheerfouten en verlies van controle na geautoriseerd delen.

De meeste datalekken maken gebruik van deze gaten in plaats van encryptie te kraken. Aanvallers gebruiken gestolen inloggegevens om met autorisatie toegang te krijgen tot versleutelde data. Insiders exfiltreren informatie waarvoor zij legitieme rechten hebben. Malware onderschept data na ontsleuteling. Slecht sleutelbeheer stelt cryptografische sleutels bloot. En organisaties verliezen de volledige controle over gevoelige data zodra geautoriseerde ontvangers bestanden downloaden.

Het controleverlies na delen verdient bijzondere aandacht omdat organisaties zich vaak uitsluitend richten op het beschermen van data binnen hun eigen omgeving en negeren wat er gebeurt na geautoriseerde distributie. Dit gat maakt diefstal van intellectueel eigendom, compliance-overtredingen, contractbreuken en competitief nadeel mogelijk wanneer geautoriseerde ontvangers gevoelige inhoud doorsturen.

Uitgebreide gegevensbescherming vereist gelaagde beveiligingscontroles die alle zes gaten aanpakken. Kiteworks realiseert dit via een geïntegreerd Private Data Network met encryptie, granulaire toegangscontrole, geïntegreerde DLP, uitgebreide audit logging, HSM-sleutelbeheer en next-generation digital rights management. safeVIEW en safeEDIT sluiten het kritieke controleverlies na delen door alleen-lezen toegang, bewerken zonder bezit, vervallende shares en remote revocation—zodat organisaties de controle behouden gedurende de gehele levenscyclus van data.

Meer weten over het beschermen van uw gevoelige gegevens verder dan AES-256 Encryptie? Plan vandaag nog een demo op maat.

Veelgestelde vragen

Ja, encryptie biedt geen bescherming tegen bedreigingen van binnenuit met legitieme toegang. Medewerkers die geldige inloggegevens en ontsleutelingsrechten hebben, kunnen versleutelde bestanden openen, kopiëren en exfiltreren als onderdeel van hun normale werkzaamheden. Preventie van gegevensverlies-oplossingen die databeweging monitoren, gedragsanalyse die afwijkende toegangspatronen detecteert en uitgebreide audit logging zijn vereist om misbruik door insiders te detecteren en te voorkomen—iets wat encryptie alleen niet kan oplossen.

Nee, ransomware versleutelt reeds versleutelde bestanden met door de aanvaller beheerde sleutels, waardoor de encryptiesleutels van de organisatie nutteloos worden. Detectie en reactie van eindpuntbedreigingen, applicatiewhitelisting, regelmatige offline back-ups en netwerksegmentatie zijn essentieel om ransomware-aanvallen te voorkomen en te herstellen die encryptiebescherming omzeilen.

Ja, encryptie beschermt doorgaans de inhoud van berichten maar niet metadata zoals afzenderidentiteit, ontvangeradressen, tijdstempels, berichtgroottes en communicatiefrequentie. Netwerkbeheerders, serviceproviders en iedereen die verkeer monitort, kunnen gedetailleerde communicatiegrafieken opstellen die relaties en patronen tonen, zelfs zonder de inhoud te lezen. End-to-end encryptie met metadatabescherming, private inzetopties en metadataminimalisatie zijn vereist om communicatiecontext naast inhoud te beschermen.

Verloren encryptiesleutels leiden tot permanent gegevensverlies omdat versleutelde bestanden niet kunnen worden ontsleuteld zonder de juiste sleutels. Organisaties moeten robuuste back-up- en herstelprocedures voor sleutels implementeren met Hardware Security Modules, versleutelde sleutelback-ups in geografisch gescheiden locaties bewaren, herstelprocedures documenteren en herstelprocessen regelmatig testen. Te veel toegang tot sleutelherstel-systemen creëert echter beveiligingsrisico’s, waardoor een zorgvuldige balans tussen beschikbaarheid en bescherming nodig is.

Traditionele encryptie kan niet voorkomen dat geautoriseerde ontvangers gedownloade bestanden met anderen delen. Sommige digital rights management-technologieën behouden echter controle na de initiële deling. Kiteworks safeVIEW en safeEDIT maken bijvoorbeeld alleen-lezen toegang en bewerken zonder bezit mogelijk, waarbij gebruikers met inhoud werken zonder bestanden te downloaden naar lokale apparaten. Organisaties kunnen toegang laten verlopen, remote revocation toepassen en watermerken toevoegen om controle te behouden over gevoelige inhoud gedurende de gehele levenscyclus, zelfs na delen met geautoriseerde partijen.

Aanvullende bronnen

 

  • Blog Post
    Public vs. Private Key Encryption: Een gedetailleerde uitleg
  • Blog Post
    Essentiële beste practices voor data-encryptie
  • eBook
    Top 10 trends in data-encryptie: Een diepgaande analyse van AES-256
  • Blog Post
    E2EE verkennen: Praktijkvoorbeelden van end-to-end encryptie
  • Blog Post
    Ultieme gids voor AES-256 Encryptie: Gegevensbescherming versterken voor onbreekbare beveiliging

Aan de slag.

Het is eenvoudig om te beginnen met het waarborgen van naleving van regelgeving en het effectief beheren van risico’s met Kiteworks. Sluit je aan bij de duizenden organisaties die vol vertrouwen privégegevens uitwisselen tussen mensen, machines en systemen. Begin vandaag nog.

Table of Content
Share
Tweet
Share
Explore Kiteworks