Ransomware-aanvallen
Naarmate meer gevoelige gegevens zoals intellectueel eigendom, persoonlijk identificeerbare informatie en beschermde gezondheidsinformatie (PII/PHI) online worden opgeslagen, nemen cyberdreigingen zoals ransomware-aanvallen in frequentie en complexiteit toe. Ransomware is kwaadaardige software die de gegevens van een slachtoffer versleutelt en betaling eist in ruil voor het herstellen van de toegang. Deze aanvallen zijn bedoeld om de gegevens van het slachtoffer te verstoren en te controleren, wat aanzienlijke financiële verliezen en impact op bedrijfsvoering veroorzaakt. Het succes van deze aanvallen ligt in hun vermogen om kwetsbaarheden in het beveiligingssysteem van het doelwit uit te buiten, waardoor het voor organisaties essentieel is om waakzaam en proactief te zijn bij het beschermen van hun gevoelige gegevens. Het is daarom van cruciaal belang dat organisaties zich bewust zijn van de potentiële dreiging van ransomware en de nodige stappen ondernemen om deze aanvallen te voorkomen.
Wat is een ransomware-aanval?
Een ransomware-aanval vindt plaats wanneer een hacker een computer of netwerk infecteert met kwaadaardige software die de bestanden van het slachtoffer versleutelt en betaling eist in ruil voor de decryptiesleutel. De aanvaller vraagt vervolgens om betaling in cryptovaluta, zoals bitcoin, om de decryptiesleutel te verstrekken en de toegang tot de versleutelde bestanden te herstellen. De aanvaller krijgt doorgaans toegang tot het systeem van het doelwit via een phishingmail, een softwarekwetsbaarheid of een zwak wachtwoord. Ransomware-aanvallen kunnen verwoestende gevolgen hebben voor organisaties. De versleutelde bestanden kunnen gevoelige informatie bevatten, zoals financiële gegevens, klantgegevens, bedrijfsgeheimen of vertrouwelijke bedrijfsdocumenten. Het verlies van deze informatie kan leiden tot bedrijfsstilstand, financiële verliezen, rechtszaken en langdurige reputatieschade. Bovendien biedt het betalen van losgeld geen garantie op teruggave van de versleutelde bestanden, omdat de aanvaller zich mogelijk niet aan zijn belofte houdt of het systeem met extra malware infecteert.
Diverse typen ransomware
In het afgelopen decennium is ransomware uitgegroeid tot een grote bedreiging voor organisaties, met aanzienlijke verstoringen van bedrijfsprocessen tot gevolg. Om effectief te beschermen tegen ransomware-aanvallen is het essentieel om de diverse typen ransomware en hun infectiemethoden te begrijpen. Laten we de verschillende soorten ransomware en hun aanvalsmethoden bekijken.
Crypto-ransomware
Crypto-ransomware versleutelt de gegevens van een slachtoffer, waardoor deze ontoegankelijk worden, en eist betaling, meestal in cryptovaluta zoals bitcoin, in ruil voor de decryptiesleutel. Crypto-ransomware wordt vaak verspreid via phishingmails of door het uitbuiten van kwetsbaarheden in software of besturingssystemen. Het bekendste voorbeeld van crypto-ransomware is WannaCry, dat in 2017 honderdduizenden computers in meer dan 150 landen infecteerde. Crypto-ransomware sluit de gebruiker doorgaans niet uit van zijn systeem (zie “Locker-ransomware” hieronder). In plaats daarvan versleutelt het bestanden met een privésleutel die alleen de aanvaller bezit, waardoor het voor het slachtoffer onmogelijk is om toegang te krijgen tot zijn bestanden zonder de bijbehorende decryptiesleutel. De aanvaller eist vervolgens betaling in ruil voor de sleutel die nodig is om de versleutelde bestanden te ontgrendelen.
Locker-ransomware
Locker-ransomware is een type kwaadaardige software die is ontworpen om het computersysteem van een slachtoffer te infecteren en hun bestanden te versleutelen, waardoor deze ontoegankelijk worden zonder een decryptiesleutel. Deze ransomware ontleent zijn naam aan het vermogen om de bestanden van het slachtoffer te “vergrendelen”, waardoor ze pas toegankelijk zijn nadat losgeld is betaald.
Locker-ransomware vraagt doorgaans om betaling via een prepaidkaart, terwijl crypto-ransomware meestal betaling in cryptovaluta zoals bitcoin eist. Dit komt doordat transacties in cryptovaluta moeilijker te traceren zijn, waardoor het voor aanvallers eenvoudiger is om anoniem te blijven.
Scareware
Scareware is een type ransomware dat gebruikers misleidt door ze te laten geloven dat hun computer is geïnfecteerd met virussen of andere malware. Scareware toont vaak pop-upvensters of valse waarschuwingen die wijzen op een niet-bestaande dreiging en moedigt gebruikers aan om nep- of ineffectieve antivirussoftware aan te schaffen.
Scareware verschilt op een aantal belangrijke punten van locker-ransomware en crypto-ransomware. Terwijl locker- en crypto-ransomware doorgaans bestanden versleutelen of vergrendelen om losgeld te eisen, omvat scareware geen versleuteling of vergrendeling van bestanden. In plaats daarvan vertrouwt scareware op social engineering-tactieken om gebruikers angst aan te jagen en tot actie aan te zetten.
Disk-encryptie-ransomware
Disk-encryptie-ransomware wordt vaak verspreid via phishingmails of het uitbuiten van kwetsbaarheden in software of besturingssystemen. Deze ransomware versleutelt de volledige harde schijf van een slachtoffer, waardoor alle gegevens ontoegankelijk worden, en eist betaling in ruil voor de decryptiesleutel.
Mobiele ransomware
Mobiele ransomware infecteert mobiele apparaten, zoals smartphones of tablets. Het beperkt de toegang tot het apparaat of de gegevens, meestal door het scherm van het apparaat te vergrendelen of gegevens te versleutelen, en eist betaling om de toegang te herstellen. Mobiele ransomware wordt vaak verspreid via phishingmails of door het downloaden van kwaadaardige apps uit onbeveiligde appstores.
Gevoelige communicatie beschermen tegen ransomware-aanvallen
Nu zoveel gevoelige informatie elektronisch wordt opgeslagen en verzonden, is het essentieel om ervoor te zorgen dat deze informatie beschermd is tegen ransomware-aanvallen en andere potentiële dreigingen. Veilige gevoelige communicatie wordt gekenmerkt door encryptie- en multi-factor authentication-technologieën, beveiligde servers en vertrouwde externe aanbieders.
E-mailencryptie is bijvoorbeeld bedoeld om e-mailberichten en bijlagen te versleutelen tijdens verzending, zodat ze onleesbaar zijn als ze worden onderschept. Multi-factor authentication (MFA) is een authenticatieproces voor online accounts dat twee of meer onafhankelijke vormen van authenticatie vereist om toegang te krijgen tot een account. MFA biedt een extra beveiligingslaag door van de gebruiker te eisen dat hij meer dan alleen een gebruikersnaam en wachtwoord verstrekt om toegang te krijgen. Beveiligde servers zijn daarentegen uitgerust met robuuste beveiligingsmaatregelen, zoals firewalls, inbraakdetectiesystemen en antivirussoftware. Tot slot beschikken vertrouwde externe aanbieders zoals aanbieders van beveiligingsdiensten (MSSP’s), cloud access security brokers (CASB’s), system integrators (SI’s) en sommige hardware- en softwarefabrikanten doorgaans over een beter verdedigbare infrastructuur en medewerkers met geavanceerde of gespecialiseerde beveiligingstraining.
Het niet beveiligen van gevoelige communicatie tegen ransomware-aanvallen kan ernstige gevolgen hebben voor bedrijven. Risico’s zijn onder meer, maar niet beperkt tot:
Niet-naleving van PCI DSS
De Payment Card Industry Data Security Standard (PCI DSS) is een reeks beveiligingsnormen die ervoor moeten zorgen dat alle bedrijven die creditcardgegevens accepteren, verwerken, opslaan of verzenden, een veilige omgeving handhaven om kaarthoudergegevens te beschermen. Als een organisatie een datalek ervaart door onvoldoende beveiligingsmaatregelen en klantgegevens van kaarthouders worden blootgesteld, kan dit leiden tot boetes en sancties wegens het niet naleven van de PCI DSS-vereiste.
Datalekken en verlies van persoonlijk identificeerbare informatie (PII)
Bij een ransomware-aanval kunnen PII, beschermde gezondheidsinformatie (PHI), financiële gegevens en andere vertrouwelijke informatie worden gecompromitteerd en mogelijk worden gelekt. Dit kan leiden tot reputatieschade, verlies van klantvertrouwen en collectieve rechtszaken wegens het niet beschermen van gevoelige klantgegevens.
HIPAA-overtredingen
Als een organisatie in de zorgsector slachtoffer wordt van een ransomware-aanval, kan dit een overtreding van de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) betekenen. HIPAA stelt normen voor het beschermen van de privacy en beveiliging van PHI en legt sancties op voor niet-naleving.
Losgeldeisen
Ransomware-aanvallen leiden vaak tot het eisen van betaling door de aanvaller in ruil voor de versleutelde gegevens. Zelfs als het losgeld wordt betaald, is er geen garantie dat de aanvaller de versleutelde gegevens vrijgeeft. Als een organisatie weigert te betalen, kunnen hackers dreigen met het gebruik van een “shaming site”. Shaming sites bevatten doorgaans een lijst van bedrijven die gegijzeld worden gehouden en de details van de gegevens die zij hebben verkregen. De site kan ook schermafbeeldingen van de gegevens bevatten, links om de informatie te downloaden of links naar andere websites waar de gegevens zijn geplaatst. Het doel van de shaming site is om een bedrijf publiekelijk in verlegenheid te brengen en onder druk te zetten om het losgeld te betalen.
Bedrijfsstilstand
In de meeste gevallen leidt een ransomware-aanval tot tijdelijk of permanent verlies van toegang tot kritieke systemen en gegevens, wat aanzienlijke bedrijfsverstoringen veroorzaakt die uiteenlopen van ongemak tot levensbedreigende situaties. Voorbeelden van bedrijfsverstoringen zijn onder meer:
- Ziekenhuissystemen die patiënten moeten weigeren
- Werknemers die geen toegang hebben tot hun werkcomputers, wat leidt tot verstoring van de klantenservice
- Productielocaties en toeleveringsketens die worden stilgelegd
- Webwinkels die geen bestellingen kunnen verwerken
- Digitale betalingsnetwerken die worden uitgeschakeld
- Overheidsdiensten die worden beïnvloed
- Computerondersteunde ontwerp- en engineeringsystemen die worden stilgelegd
- Bankdiensten die niet beschikbaar zijn
- Winkeliers die geen betalingen kunnen accepteren of geen toegang hebben tot klantgegevens
- Datacenters die offline worden gehaald
- Bestanden, documenten en back-ups die worden versleuteld en ontoegankelijk worden gemaakt
- Bedrijven die geen toegang hebben tot kritieke systemen of applicaties
Beste practices voor bescherming tegen ransomware-aanvallen
Om te beschermen tegen ransomware-aanvallen is het essentieel om robuuste beveiligingsmaatregelen te implementeren en beste practices te volgen. Enkele van de beste practices voor bescherming tegen ransomware-aanvallen zijn:
Regelmatige software-updates
Regelmatige software-updates spelen een cruciale rol bij bescherming tegen ransomware-aanvallen binnen cyberbeveiliging. Aanvallers identificeren en benutten softwarekwetsbaarheden om malware of ransomware-aanvallen te lanceren.
Updates voor software verhelpen bekende kwetsbaarheden in het systeem die aanvallers kunnen uitbuiten om ongeautoriseerde toegang tot een apparaat te verkrijgen en ransomware te installeren. Softwareleveranciers brengen updates uit om deze kwetsbaarheden te verhelpen, en door software regelmatig bij te werken, zorgen gebruikers ervoor dat hun systemen beschermd zijn tegen de nieuwste dreigingen.
Bovendien bevatten updates ook beveiligingspatches die de algehele beveiliging van een systeem verbeteren door het vermogen om aanvallen te detecteren en te voorkomen te vergroten. Dit is vooral belangrijk bij ransomware-aanvallen, omdat aanvallers hun tactieken voortdurend ontwikkelen en nieuwe varianten van malware ontwikkelen. Door software up-to-date te houden, kunnen gebruikers deze groeiende dreigingen voorblijven en het risico op een succesvolle aanval verkleinen.
Sterke wachtwoorden
Een sterk wachtwoord, een combinatie van hoofdletters, kleine letters, cijfers en speciale tekens, maakt het veel moeilijker voor een aanvaller om het wachtwoord te raden of te kraken. Dit verkleint het risico op een succesvolle aanval aanzienlijk, omdat aanvallers vaak geautomatiseerde tools gebruiken om wachtwoorden te ontcijferen via een brute force-aanval, en een sterk wachtwoord bestand is tegen dergelijke pogingen.
Daarnaast is het gebruik van een uniek wachtwoord voor elk online account (ook wel “wachtwoorddiversiteit” genoemd) van groot belang. Zodra een aanvaller toegang krijgt tot één account, kan hij mogelijk toegang krijgen tot meerdere andere accounts die hetzelfde wachtwoord gebruiken. Het hergebruiken van hetzelfde wachtwoord voor diverse accounts vergroot het risico op een succesvolle aanval.
Het implementeren van two-factor authentication (2FA) of multi-factor authentication voegt een extra beveiligingslaag toe aan een wachtwoord door een aanvullende verificatievorm te vereisen, zoals een code die naar een telefoon wordt gestuurd of door een authenticatie-app wordt gegenereerd, naast het wachtwoord. Dit maakt het voor aanvallers veel moeilijker om toegang te krijgen tot systemen en de gevoelige inhoud die ze bevatten, zelfs als ze het wachtwoord hebben bemachtigd.
Back-ups
Een frequente, terugkerende back-up van essentiële gegevens stelt de getroffen gebruiker in staat om zijn gegevens te herstellen naar een staat van vóór de aanval, waardoor het betalen van losgeld overbodig wordt. Back-ups kunnen worden opgeslagen op een externe harde schijf, cloudopslag of een andere veilige opslagoplossing. Back-ups moeten regelmatig worden bijgewerkt om ervoor te zorgen dat de meest recente versie van de gegevens beschikbaar is in het geval van een aanval.
Daarnaast is het implementeren van een back-upstrategie die regelmatige tests van back-upgegevens omvat om de integriteit te waarborgen, en het opslaan van back-upgegevens op een aparte en veilige locatie, zoals een externe locatie of een losgekoppeld back-upapparaat (ook wel “air-gapped back-ups” genoemd), van groot belang. Dit beschermt de back-upgegevens tegen infectie of versleuteling door ransomware en zorgt ervoor dat ze beschikbaar zijn voor herstel, zelfs bij een succesvolle aanval.
E-mailbeveiliging
Door e-mailbeveiligingsmaatregelen te implementeren, zoals spamfilters, en e-mailauthenticatieprotocollen zoals Domain-based Message Authentication, Reporting & Conformance (DMARC), Sender Policy Framework (SPF) en DomainKeys Identified Mail (DKIM), kunnen organisaties het risico op een succesvolle phishingaanval aanzienlijk verkleinen.
Spamfilters helpen bij het detecteren en voorkomen van de bezorging van kwaadaardige e-mails. E-mailauthenticatieprotocollen verifiëren de identiteit van de afzender en zorgen ervoor dat de e-mail onderweg niet is gewijzigd. Dit helpt om phishingmails te voorkomen die van een vertrouwde bron lijken te komen, waardoor de kans kleiner wordt dat een ontvanger op een kwaadaardige link klikt of malware downloadt.
Daarnaast zijn gebruikersbewustzijn en training in het herkennen en vermijden van phishingmails ook van groot belang en moeten ze deel uitmaken van de strategie voor beheer van beveiligingsrisico’s van elke organisatie. Door medewerkers te informeren over het belang van e-mailbeveiliging en hen de tools en informatie te bieden die ze nodig hebben om phishingmails te herkennen en te vermijden, kunnen organisaties het risico op een succesvolle aanval verkleinen en ervoor zorgen dat hun gebruikers beter zijn voorbereid op phishingaanvallen.
Monitoring
Monitoring is een cruciaal onderdeel van bescherming tegen ransomware-aanvallen binnen cyberbeveiliging. Door systemen, netwerken en endpoints continu te monitoren op verdachte activiteiten, kunnen organisaties potentiële ransomware-aanvallen vroegtijdig detecteren, waardoor ze snel kunnen reageren en schade kunnen voorkomen of beperken.
Het implementeren van security information and event management (SIEM)-oplossingen, die loggegevens uit meerdere bronnen verzamelen, analyseren en correleren, is essentieel voor effectieve monitoring. Dit stelt organisaties in staat om ongebruikelijke of verdachte activiteiten te detecteren, zoals pogingen om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens of netwerkstructuren, en hierop te reageren.
Daarnaast zijn real-time endpoint-beschermingsoplossingen, zoals endpoint detection and response (EDR), ook van groot belang. Deze oplossingen monitoren endpoints, zoals laptops en servers, op tekenen van malware of andere kwaadaardige activiteiten en kunnen organisaties helpen ransomware-aanvallen te detecteren en te stoppen voordat er aanzienlijke schade ontstaat.
Monitoring moet ook regelmatige beveiligingsbeoordelingen en kwetsbaarheidsscans omvatten, waarmee potentiële zwakke plekken in de systemen en infrastructuur van een organisatie kunnen worden geïdentificeerd, zodat organisaties maatregelen kunnen nemen om het risico op een succesvolle aanval te beperken.
Bescherm gevoelige content tegen ransomware met Kiteworks
Kiteworks is een private content network dat organisaties een veilig platform biedt voor het beheren en delen van gevoelige gegevens. Met geavanceerde beveiligingsfuncties en encryptietechnologie helpt Kiteworks om privégegevens en communicatie te beschermen tegen ransomware-aanvallen en andere beveiligingsdreigingen.
Eén van de belangrijkste functies van Kiteworks is de granulaire toegangscontrole, waarmee beheerders de toegang tot gevoelige gegevens kunnen beperken op basis van gebruikersrollen en -rechten. Dit helpt om ongeautoriseerde toegang tot gegevens te voorkomen, zelfs in het geval van een ransomware-aanval.
Een ander belangrijk onderdeel van de beveiliging van Kiteworks is de back-up- en disaster recovery (BDR)-functionaliteit. Kiteworks maakt automatisch regelmatig back-ups van gegevens, waardoor organisaties de zekerheid hebben dat hun gegevens tijdens een aanval kunnen worden hersteld. Dit helpt ook om de impact van een ransomware-aanval te minimaliseren, omdat organisaties snel gegevens uit een back-up kunnen herstellen en weer verder kunnen met hun bedrijfsvoering.
Wil je meer weten over hoe Kiteworks jouw organisatie kan beschermen? Neem vandaag nog contact met ons op voor een demo.