Naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsnormen stimuleren risicobeheer

In een aflevering van Kitecast sprak Cyber Security- en risicobelegger en adviseur Andreas Wuchner over het belang voor organisaties om prioriteit te geven aan cyberbeveiliging en risicobeheer om concurrerend te blijven en potentiële cyberrisico’s en de bijbehorende kosten te minimaliseren. Hieronder volgen de belangrijkste inzichten uit de Kitecast-aflevering:

Zonder de juiste beveiligingsmaatregelen bestaat het risico dat privégegevens openbaar worden, waardoor bedrijven, aannemers, partners, klanten en prospects worden blootgesteld aan frauduleuze activiteiten. Organisaties moeten daarom altijd rekening houden met de ernst, waarschijnlijkheid en kosten van een potentiële cyberaanval om weloverwogen beslissingen te nemen op het gebied van risicobeheer. Dit vereist vaak het implementeren van beleid en standaarden waarmee organisaties de beveiliging van hun bezittingen, gegevens en systemen kunnen waarborgen. Het beoordelen, beperken en beheren van cyberrisico’s is essentieel voor organisaties om concurrerend te blijven en potentiële financiële en reputatieschade te minimaliseren.

Risico’s beoordelen, beperken en beheren

De praktijk van risicobeheer en cyberbeveiliging vereist dat organisaties kritieke bezittingen, gegevens en systemen identificeren die bescherming nodig hebben tegen cyberaanvallen, alle denkbare beveiligingsdreigingen overwegen en beoordelen, en beleid en standaarden implementeren om het risico van deze dreigingen te beperken. Deze processen zijn essentieel voor organisaties om hun beveiligingsmaatregelen te identificeren, te prioriteren en veilig te blijven in het licht van steeds veranderende cyberdreigingen.

Nadat de organisatie een inventarisatie van haar bezittingen en gegevens heeft uitgevoerd, moet zij de beveiligingsdreigingen voor haar systemen en netwerken beoordelen. Organisaties moeten hun systemen controleren op malware, malwarehandtekeningen en kwaadwillende actoren. Het beoordelingsproces moet ook rekening houden met de ernst van potentiële beveiligingsdreigingen, zodat de organisatie passende stappen kan nemen om deze te beperken.

De praktijk van risicobeheer vereist ook dat organisaties proactief beleid en standaarden implementeren waarmee zij hun bezittingen en gegevens kunnen beschermen. Organisaties moeten de kosten en baten van het implementeren van beleid en standaarden afwegen en de beveiligingsmaatregelen dienovereenkomstig prioriteren. Door beleid en standaarden te implementeren en te onderhouden, kunnen organisaties ervoor zorgen dat hun systemen, gegevens en netwerken veilig blijven.

Risico-overdracht voor risicobeperking

Risico-overdracht is een strategische aanpak waarbij organisaties potentiële risico’s herverdelen naar een derde partij, zoals verzekeraars of dienstverleners, om zichzelf te beschermen tegen financiële verliezen, juridische aansprakelijkheden en reputatieschade. Door risico’s over te dragen, kunnen bedrijven zich richten op hun kerncompetenties en tegelijkertijd de negatieve gevolgen beperken van gevaren die zij mogelijk niet zelf kunnen beheersen. Standaardmethoden voor risico-overdracht zijn onder meer het afsluiten van verzekeringspolissen, het uitbesteden van specifieke functies of processen en het opstellen van contractuele overeenkomsten met derden waarin risico en aansprakelijkheid worden verdeeld.

Risico-overdrachtsstrategie

Organisaties kunnen zichzelf beschermen tegen potentiële financiële verliezen, juridische aansprakelijkheden en reputatieschade door risico’s over te dragen. Een belangrijk aspect van risicobeheer is de risico-overdrachtsstrategie, waarbij het risico wordt herverdeeld naar een derde partij. Deze strategie kan een grote rol spelen bij naleving van regelgeving en cyberbeveiliging.

Inzicht in de risico-overdrachtsstrategie

Organisaties gebruiken de risico-overdrachtsstrategie om hun risicoblootstelling te beperken. Deze strategie is vooral effectief wanneer organisaties worden geconfronteerd met dreigingen die te duur of te complex zijn om intern te beheren. De risico-overdrachtsstrategie omvat doorgaans de volgende benaderingen:

• Verzekeringspolissen afsluiten: Bedrijven kunnen verzekeringspolissen afsluiten voor specifieke risico’s, zoals cyberaansprakelijkheidsverzekeringen, die hen beschermen tegen financiële verliezen door datalekken of cyberaanvallen.
• Niet-strategische functies en verantwoordelijkheden uitbesteden: Organisaties kunnen specifieke processen, operaties of functies uitbesteden aan externe dienstverleners, die de risico’s van die activiteiten op zich nemen. Zo kan een bedrijf bijvoorbeeld zijn betalingsverwerking uitbesteden aan een externe aanbieder, waardoor het risico op betaalfraude wordt overgedragen.
• Risicobeperking opnemen in contractuele overeenkomsten: Organisaties kunnen risico en aansprakelijkheid toewijzen aan deze externe partijen door contracten met derden af te sluiten. Deze overeenkomsten kunnen schadeloosstellingsclausules of vrijwaringsbepalingen bevatten, die de organisatie beschermen tegen potentiële juridische aansprakelijkheden.

De rol van naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden bij risico-overdracht

Naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden is essentieel in een risico-overdrachtsstrategie. De volgende punten benadrukken hun impact:

• Risico-overdrachtsvereisten definiëren: Naleving van sectorspecifieke regelgeving en standaarden vereist vaak maatregelen voor risico-overdracht. Zo moeten zorgorganisaties voldoen aan de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), die de implementatie van risicobeheerpraktijken vereist, waaronder risico-overdracht.
• Zorgvuldigheid waarborgen: Naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden zorgt ervoor dat organisaties hun externe dienstverleners grondig beoordelen. Dit helpt potentiële risico’s te minimaliseren die voortvloeien uit uitbesteding of het aangaan van contractuele overeenkomsten.
• Cyberweerbaarheid versterken: Door te voldoen aan cyberbeveiligingsstandaarden, zoals het NIST Cybersecurity Framework, kunnen organisaties hun risicobeheerpraktijken verbeteren, inclusief de risico-overdrachtsstrategie. Deze standaarden bieden uitgebreide richtlijnen voor het identificeren, beoordelen en beperken van risico’s.

Beste practices voor het implementeren van een risico-overdrachtsstrategie

Om een risico-overdrachtsstrategie effectief te implementeren, moeten organisaties rekening houden met de volgende beste practices:

• Risicobeoordelingen uitvoeren: Grondige risicobeoordelingen helpen organisaties risico’s te identificeren en te prioriteren die geschikt zijn voor overdracht. Dit omvat het beoordelen van de waarschijnlijkheid, impact en potentiële kosten van deze risico’s.
• Kies de juiste partners: Bij uitbesteding of het aangaan van contractuele overeenkomsten moeten organisaties zorgvuldig externe aanbieders selecteren met een bewezen staat van dienst op het gebied van naleving van regelgeving en sterke cyberbeveiligingsmaatregelen.
• Monitoren en evalueren: Het regelmatig monitoren en evalueren van de prestaties van externe aanbieders en hun naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden is cruciaal om de effectiviteit van de risico-overdrachtsstrategie te waarborgen.

Risicovermijding voor risicobeheer

Risicovermijding is een proactieve risicobeheerstrategie waarbij potentiële risico’s worden geëlimineerd of omzeild door specifieke activiteiten te staken of de omstandigheden waaronder het risico zich kan voordoen te wijzigen. Deze aanpak is vooral geschikt wanneer de potentiële impact van een risico zwaarder weegt dan de voordelen van het voortzetten van de activiteit die het risico veroorzaakt. Door dreigingen te identificeren, te beoordelen en maatregelen te nemen om te voorkomen dat ze zich voordoen, kunnen organisaties hun algehele naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsrisicobeheer versterken en tegelijkertijd de negatieve gevolgen van potentiële risico’s beperken.

Risicovermijdingsstrategie

De risicovermijdingsstrategie is een aanpak die organisaties inzetten om potentiële risico’s te elimineren of te omzeilen. Bedrijven kunnen het risico effectief voorkomen door een specifieke activiteit te staken of de omstandigheden waaronder het risico zich kan voordoen te wijzigen. De risicovermijdingsstrategie is vooral geschikt wanneer de potentiële impact van een risico zwaarder weegt dan de voordelen van het voortzetten van de activiteit die het veroorzaakt.

Risico’s identificeren voor vermijding

Organisaties moeten grondige risicobeoordelingen uitvoeren om te bepalen welke risico’s geschikt zijn voor de vermijdingsstrategie. Dit houdt in dat de waarschijnlijkheid, potentiële impact en kosten van elk geïdentificeerd risico worden geëvalueerd.

Risicovermijdingsmaatregelen implementeren

Zodra een risico is geïdentificeerd voor vermijding, moeten organisaties een plan opstellen en uitvoeren om het risico te elimineren of te omzeilen. Dit kan inhouden dat bedrijfsprocessen worden aangepast, nieuwe technologieën worden toegepast of een bepaald product of dienst wordt stopgezet.

Monitoren en evalueren

Het regelmatig monitoren en evalueren van de effectiviteit van de risicovermijdingsstrategie is cruciaal om ervoor te zorgen dat de organisatie beschermd blijft tegen potentiële risico’s. Dit omvat het herbeoordelen van risico’s en het aanpassen van het proces indien nodig.

Risico’s escaleren als risicobeheersingsstrategie

Risico’s escaleren als risicobeheersingsstrategie houdt in dat geïdentificeerde risico’s die organisaties niet adequaat kunnen beheren binnen de bevoegdheid of expertise van het projectteam, onder de aandacht worden gebracht van hogere stakeholders of besluitvormers. Door dreigingen te escaleren, zorgt het projectteam ervoor dat de juiste middelen, ondersteuning en begeleiding worden geboden om potentiële problemen effectief aan te pakken. Deze strategie bevordert transparantie, verbetert de communicatie en stimuleert gezamenlijke probleemoplossing, wat uiteindelijk bijdraagt aan het succes van het project en de algehele risicobeheerinspanningen van de organisatie, terwijl naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden wordt gehandhaafd.

Naleving betekent niet veiligheid

Naleving van regelgeving en beveiliging zijn twee afzonderlijke pijlers van risicobeheer op het gebied van cyberbeveiliging. Nieuwe technologieën worden geïntroduceerd en omarmd met een snelheid die wordt geëvenaard door de complexiteit en frequentie van cyberaanvallen die kwetsbaarheden in die technologieën blootleggen. Het is daarom steeds belangrijker dat organisaties ervoor zorgen dat zij voldoen aan regelgeving die uiteindelijk vereist dat organisaties aantonen dat hun beveiligingsmaatregelen up-to-date zijn.

In Europa bijvoorbeeld schrijft de General Data Protection Regulation (GDPR) voor hoe bedrijven de gegevens van hun klanten moeten beschermen. Als organisaties niet voldoen aan de GDPR of andere privacywetgeving, riskeren zij hoge boetes of zelfs strafrechtelijke vervolging. Organisaties moeten er daarom voor zorgen dat zij processen (en technologieën) hebben geïmplementeerd om aan alle toepasselijke regelgeving te voldoen.

Beveiligingsmaatregelen zijn ook essentieel voor het beschermen van gegevens en organisaties. Er moeten beveiligingsmaatregelen worden geïmplementeerd om te beschermen tegen kwaadwillende actoren, om gegevens en applicaties te monitoren op verdachte activiteiten en om gegevens te beschermen tegen toegang door onbevoegde gebruikers. Proactieve beveiligingsmaatregelen zoals end-to-end encryptie, two-factor authentication en preventie van gegevensverlies zijn allemaal belangrijk om organisaties te beschermen tegen cyberaanvallen.

Andere beveiligingsmaatregelen zijn onder meer een incident response plan, het monitoren van externe leveranciers en regelmatige beveiligingstests. Organisaties moeten ervoor zorgen dat hun personeel is opgeleid in de nieuwste beveiligingsprotocollen, zodat zij idealiter een cyberdreiging kunnen herkennen, maar ook snel en adequaat kunnen reageren als er een aanval plaatsvindt.

De menselijke risicofactor in cyberbeveiliging

Organisaties moeten bij het beoordelen, beperken en beheren van cyberrisico’s ook rekening houden met de menselijke risicofactor. Menselijke fouten hebben vaak geleid tot compromittering van systemen of gegevens, waardoor cybercriminelen gevoelige informatie kunnen stelen of beschadigen. Het is voor organisaties daarom belangrijk zich bewust te zijn van het risico op menselijke fouten en stappen te nemen om deze risico’s te verkleinen.

Het afdwingen van beleid dat vereist dat medewerkers sterke wachtwoorden gebruiken, software up-to-date houden en two-factor authentication gebruiken waar mogelijk, zijn allemaal belangrijke maatregelen om de menselijke risicofactor te beperken. Het is ook belangrijk ervoor te zorgen dat medewerkers weten hoe ze social engineering-technieken en phishing-aanvallen kunnen herkennen.

Organisaties moeten ook overwegen toegangscontrolemaatregelen te implementeren, zoals het toewijzen van verschillende rechten aan verschillende gebruikers, het beperken van de toegang tot gevoelige informatie en het creëren van audittrails om alle gebruikersacties te loggen, zoals wie een bestand heeft geraadpleegd, wanneer dit is gebeurd en met wie het is gedeeld. Analyse van gebruikersgedrag en inbraakdetectiesystemen kunnen ook worden ingezet om gebruikersgedrag te detecteren, vooral als het gaat om kwaadaardig gedrag, zoals een ontevreden medewerker die is gepasseerd voor promotie of een vertrekkende medewerker die naar een concurrent gaat.

Sjabloon voor een risicobeheerplan

Een sjabloon voor een risicobeheerplan is een raamwerk waarmee organisaties systematisch potentiële risico’s kunnen identificeren, beoordelen en aanpakken. Dit sjabloon bevat doorgaans de volgende onderdelen: risico-identificatie, risicobeoordeling, risicobeheersingsstrategieën, risicomonitoring en planbeoordeling. Door gebruik te maken van een gestandaardiseerd sjabloon kunnen organisaties hun risicobeheerprocessen stroomlijnen en zorgen voor een consistente aanpak van risico’s, terwijl naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden wordt gehandhaafd. Een goed gestructureerd sjabloon voor een risicobeheerplan draagt uiteindelijk bij aan effectieve risicobeperking en ondersteunt de algemene bedrijfsdoelstellingen van de organisatie.

Moet u risicobeheersingsplannen maken voor alle bekende risico’s?

Hoewel het essentieel is om alle bekende risico’s te identificeren en te beoordelen, is het opstellen van risicobeheersingsplannen voor elk risico mogelijk niet praktisch of kosteneffectief. In plaats daarvan moeten organisaties risico’s prioriteren op basis van hun potentiële impact en waarschijnlijkheid, waarbij de focus ligt op het ontwikkelen van plannen voor de meest significante dreigingen. Door zich te concentreren op risico’s met hoge prioriteit kunnen organisaties hun middelen efficiënter inzetten en de naleving van regelgeving en het risicobeheer op het gebied van cyberbeveiliging verbeteren.

Wat is een risicobeheersingsreactie in uw projectmanagementplan?

Een risicobeheersingsreactie in uw projectmanagementplan verwijst naar de strategische aanpak om potentiële risico’s aan te pakken die de doelstellingen, de planning of de middelen van het project kunnen beïnvloeden. Effectieve risicobeheersingsreacties zijn afgestemd op de risico’s die tijdens de projectplanningsfase zijn geïdentificeerd en beoordeeld. Veelvoorkomende risicobeheersingsstrategieën zijn risicovermijding, beperking, overdracht en acceptatie. Het opnemen van een duidelijk gedefinieerd risicobeheersingsplan in uw projectmanagementraamwerk helpt bij tijdige besluitvorming, efficiënte toewijzing van middelen en succesvolle uitvoering van het project, terwijl naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden wordt gewaarborgd.

Wat is de rol van een risicodrager in het risicobeheersingsplan?

Een risicodrager speelt een cruciale rol in het risicobeheersingsplan en is de persoon of het team dat verantwoordelijk is voor het beheren en aanpakken van specifieke organisatorische risico’s. Risicodragers zijn van vitaal belang om ervoor te zorgen dat risicobeheerpraktijken effectief worden geïmplementeerd en dat naleving van regelgeving en cyberbeveiligingsstandaarden wordt gehandhaafd.

Identificatie en beoordeling

Risicodragers zijn verantwoordelijk voor het identificeren en beoordelen van potentiële risico’s die hun verantwoordelijkheidsgebied kunnen beïnvloeden. Zij moeten de gevoelige inhoud die zij verwerken, opslaan, verzenden en ontvangen identificeren, evalueren en prioriteren, evenals de systemen die deze inhoud bevatten en het personeel dat toegang heeft tot deze inhoud.

Ontwikkelen van risicobeheersingsstrategieën

Risicodragers moeten passende risicobeheersingsstrategieën ontwikkelen voor de risico’s die zij beheren, waaronder risicovermijding, beperking, overdracht of acceptatie, afhankelijk van de aard en ernst van het risico.

Implementeren en monitoren van risicobeheersingsplannen

Zodra een risicobeheersingsstrategie is ontwikkeld, zijn risicodragers verantwoordelijk voor het uitvoeren van de noodzakelijke acties om het risico aan te pakken. Zij moeten ook continu de voortgang van risicobeheersingsplannen monitoren en bijhouden om de effectiviteit te waarborgen en rapporteren over de status van risico’s en risicobeheersingsinspanningen aan het senior management en andere relevante stakeholders.

Evalueren en bijwerken

Risicodragers moeten risicobeheersingsplannen periodiek evalueren en bijwerken om ervoor te zorgen dat ze relevant en effectief blijven, waarbij lessen uit eerdere risicobeheerinspanningen worden meegenomen.

Goede cyberbeveiligingspraktijken beginnen met gedragsverandering

Risicobeheer op het gebied van cyberbeveiliging vereist gedragsveranderingen van zowel organisaties als individuen. Organisaties moeten beveiligingsbeleid, programma’s en praktijken opstellen en onderhouden die inspelen op de specifieke risico’s waarmee zij worden geconfronteerd. Dit beleid moet zijn afgestemd op de specifieke behoeften en dreigingen van de organisatie en regelmatig worden herzien om up-to-date te blijven. Daarnaast moeten organisaties investeren in training om ervoor te zorgen dat hun personeel zich bewust is van de risico’s en weet hoe ze moeten reageren.

Individuen moeten op de hoogte blijven van de laatste beveiligingstrends, zoals het installeren van patches en antivirusupdates en het regelmatig wijzigen van wachtwoorden. Ze moeten zich ook bewust zijn van de potentiële risico’s online, zoals phishing en social engineering, en waakzaam zijn om deze te vermijden. Daarnaast moeten individuen letten op hun eigen beveiligingsgewoonten, zoals het gebruik van sterke wachtwoorden en het vermijden van openbare netwerken waar mogelijk.

Gedragsveranderingen kunnen een grote rol spelen bij het verkleinen van het risico op een cyberaanval. Door personeel te informeren en veilig cybergedrag te stimuleren, kunnen organisaties zichzelf beschermen tegen kwaadwillende actoren en het risico op datalekken beperken. Daarnaast kunnen individuen hun steentje bijdragen door waakzaam te blijven en passende maatregelen te nemen om hun gegevens en accounts te beschermen. Samen kunnen deze inspanningen de beveiligingsstatus van een organisatie verhogen en het risico op een succesvolle cyberaanval verkleinen.

Cyberbeveiligingsmaatregelen op basis van kunstmatige intelligentie

Organisaties moeten ook het gebruik van door kunstmatige intelligentie (AI) aangestuurde cyberbeveiligingsmaatregelen overwegen. AI-gestuurde cyberbeveiligingsmaatregelen zijn geautomatiseerde systemen die zijn ontworpen om de bezittingen, gegevens en systemen van een organisatie te detecteren, identificeren en beschermen tegen kwaadwillende actoren. AI-gestuurde cyberbeveiligingsmaatregelen kunnen organisaties helpen snel cyberrisico’s te detecteren en erop te reageren, waardoor het risico op datalekken en kostbare financiële verliezen wordt verkleind.

Cybersecurity risicobeheer met het Kiteworks Private Content Network

Met het Kiteworks Private Content Network bent u verzekerd van veilige en conforme gegevens. Bovendien helpt het u om risicobeheer te vereenvoudigen en tegelijkertijd de kosten en complexiteit van uw cyberbeveiligingsprogramma te verlagen. Het Kiteworks-platform is een veilige en beheersbare oplossing voor contentbescherming op ondernemingsniveau. Het biedt ondernemingen de mogelijkheid om veilig te communiceren met klanten en partners, gegevens te beschermen en gegevens veilig te houden met toonaangevende encryptietechnologie. Daarnaast zorgt de single-sign-on beveiliging van het platform voor eenvoudige toegang tot alle gehoste content.

Kiteworks stelt gebruikers ook in staat om eenvoudig gegevens en content te auditen, monitoren en machtigingen toe te wijzen. Het biedt ook een encryptiesleutelopslag op platformniveau, waarmee gebruikers toegang krijgen tot een verbeterd niveau van zichtbaarheid en controle. Met het door Kiteworks ondersteunde Private Content Network zijn bedrijven verzekerd van krachtige bescherming dankzij end-to-end encryptie. Het platform biedt ondernemingen niet alleen de mogelijkheid om veilig te communiceren, maar vereenvoudigt ook risicobeheer, verlaagt de kosten en complexiteit van het cyberbeveiligingsprogramma en biedt een audittrail om ongeautoriseerde toegang en datalekken te detecteren. Kiteworks biedt klanten en partners meer zekerheid en zorgt tegelijkertijd voor naleving van toepasselijke wet- en regelgeving.

Plan een aangepaste demo om te zien hoe het Kiteworks Private Content Network u kan helpen bij het beheren van governance- en beveiligingsrisico’s.