Gidsen voor risico’s op het gebied van gegevensprivacy Gevoelige inhoud Communicatie
In een recente aflevering van Kitecast kwam Bryan Hadzik, CTO bij NCSi, aan het woord over hoe de cybersecurity-vereisten voor de klanten van NCSi zich de afgelopen twintig jaar hebben ontwikkeld. Zero trust biedt een uitstekende kans om risico’s te beheersen op het gebied van netwerk, applicaties en gebruikers. Het geldt ook voor de contentlaag, waar least-privilege toegang en continue monitoring een cruciale rol spelen bij het beschermen van privégegevens en het waarborgen van naleving van diverse wetgeving rondom gegevensbescherming.
Hieronder volgen enkele belangrijke inzichten uit de Kitecast-aflevering:
Zero Trust in Relatie tot het Beschermen van Gevoelige Gegevens
Zero trust is een belangrijk concept voor gegevensbescherming en gegevensbeheer. Het is een manier om toegang tot gevoelige gegevens te reguleren. Dit concept is steeds belangrijker geworden door de opkomst van cloud computing, werken op afstand en andere technologieën die het delen van gegevens eenvoudiger dan ooit maken.
Zero trust kan worden omschreven als een benadering van gegevensbescherming en gegevensbeheer waarbij geen enkele gebruiker of systeem standaard wordt vertrouwd. Het doel van zero trust is om sterke beveiliging te bieden en tegelijkertijd de complexiteit van het beheren van toegang tot gevoelige gegevens te verminderen. In deze aanpak worden alle gebruikers, systemen en toegangsverzoeken met argwaan behandeld en is authenticatie vereist om toegang tot gegevens te krijgen.
In de kern is zero trust een beveiligingsfilosofie die ervan uitgaat dat elke gebruiker, elk apparaat en elke netwerkverbinding mogelijk kwaadaardig is. Deze aanpak houdt in dat elk verzoek om toegang tot gegevens of systemen zorgvuldig wordt gecontroleerd en geauthenticeerd, in plaats van er blindelings van uit te gaan dat gebruikers of apparaten binnen een bepaald netwerk automatisch betrouwbaar zijn.
In de huidige wereld, waarin werken op afstand en hybride werkomgevingen steeds gebruikelijker worden, is de traditionele netwerkgrens geen betrouwbare indicator van vertrouwen meer. Zero trust zorgt ervoor dat zelfs gebruikers of apparaten die zich fysiek binnen het netwerk bevinden, niet automatisch toegang krijgen tot gevoelige gegevens of systemen.
Door een zero trust-benadering te implementeren, kunnen bedrijven ervoor zorgen dat hun gegevens altijd beschermd zijn, ongeacht de locatie van de gebruiker of het apparaat. Dit betekent dat zelfs als het apparaat van een gebruiker wordt gecompromitteerd, een aanvaller alsnog de noodzakelijke authenticatieprocessen moet doorlopen om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens.
Maar zero trust draait niet alleen om bescherming tegen kwaadaardige aanvallen. Het gaat ook om bescherming tegen onbedoelde of opzettelijke datalekken, die kunnen ontstaan wanneer een medewerker per ongeluk gevoelige informatie deelt met de verkeerde persoon. Door authenticatie te eisen voor elk verzoek tot toegang tot gegevens, kunnen organisaties beter controleren wie toegang heeft tot welke informatie en het risico op onbedoelde lekken verkleinen.
Verwevenheid van Dataprivacy, Beveiliging en Naleving
Dataprivacy, beveiliging en naleving zijn allemaal met elkaar verbonden en moeten in harmonie samenwerken om organisaties vandaag de dag veilig, compliant en klantgegevens beschermd te houden. Dit is steeds noodzakelijker geworden naarmate cyberdreigingen zich ontwikkelen en bedrijven steeds meer afhankelijk zijn van technologie. Het veilig houden van klantgegevens en het beschermen van klantprivacy tegen kwaadwillenden is een noodzakelijk en belangrijk onderdeel van het beveiligings- en nalevingsplan van elke organisatie. De klantreis voor dataprivacy, beveiliging en naleving begint met het begrijpen van de potentiële risico’s en hoe deze te voorkomen.
Organisaties moeten de dreigingen van cybercriminelen, kwaadwillende insiders en vijandige staten begrijpen om effectief dataprivacy- en beveiligingsprotocollen te implementeren die voldoen aan de wet- en regelgeving voor gegevensbescherming. Organisaties moeten ook erkennen dat het noodzakelijk is om periodiek de effectiviteit van hun dataprivacy-, beveiligings- en nalevingsprocedures te herzien, zodat deze up-to-date blijven met het veranderende dreigingslandschap.
Tegelijkertijd moeten organisaties zich bewust zijn van de gevolgen van regelgeving en hoe deze de klantreis kunnen beïnvloeden. Regels zoals de CMMC (Cybersecurity Maturity Model Certification) kunnen lastig te doorgronden zijn, en organisaties moeten niet alleen op het woord van een leverancier afgaan, maar ook de tijd nemen om de regelgeving zelf te lezen en te begrijpen voordat ze actie ondernemen. Daarnaast moeten organisaties overwegen of er aanpassingen in hun bedrijfsprocessen mogelijk zijn om beter aan de nalevingsvereisten te voldoen.
Organisaties moeten ook goed inschatten welk risiconiveau ze lopen, en vervolgens passende beveiligingsprotocollen evalueren en implementeren om klantgegevens te beschermen. Dit kan het gebruik van end-to-end encryptie en andere beveiligingsmaatregelen omvatten om gegevens tijdens verzending te beschermen, het uitvoeren van risicobeoordelingen en beveiligingsaudits, en het implementeren van multi-factor authentication (MFA) en andere maatregelen om gegevens in rust te beschermen. Verder moeten organisaties zich bewust zijn van het belang van monitoring van gebruikersactiviteiten en toegangsbeheer om kwaadaardige activiteiten of datalekken tijdig te detecteren en erop te reageren.
De klantreis voor dataprivacy en beveiliging kan complex zijn, en organisaties moeten de tijd nemen om de dreigingen en vereisten die ze tegenkomen goed te begrijpen. Door de risico’s op het gebied van beveiliging en naleving goed te doorgronden, kunnen organisaties ervoor zorgen dat ze de juiste stappen nemen om hun gegevens en de privacy van hun klanten te beschermen. Daarnaast moeten organisaties een cultuur van cybersecuritybewustzijn creëren onder hun medewerkers en de noodzakelijke stappen zetten om veilig, compliant en klantgegevens beschermd te blijven.
Beheer van Risico’s rond Dataprivacy-blootstelling
Het is essentieel dat organisaties proactieve maatregelen nemen om de risico’s rond blootstelling van dataprivacy te beperken. Dit betekent investeren in dataprivacy- en beveiligingsmaatregelen zoals software, middelen en training die kunnen helpen bij het monitoren en beschermen tegen datalekken. Daarnaast moeten organisaties rekening houden met het hypothetische risico van datalekken, zoals de financiële en reputatieschade.
Organisaties doen er goed aan te investeren in de juiste tools om dataprivacy en beveiliging te faciliteren. Dit omvat het aanschaffen van geschikte software die gegevens kan beveiligen, zoals malware- en antivirusprogramma’s, firewalls, encryptie en logs. Verder moeten bedrijven investeren in beleid voor dataprivacy en beveiliging, zoals het opstellen van toegangscontroleprotocollen en wachtwoordprotocollen. Ook moeten ze zich richten op het trainen van medewerkers in beste practices voor dataprivacy en beveiliging, en hun gecontracteerde leveranciers en dienstverleners evalueren om te waarborgen dat deze voldoen aan diverse dataprivacy-regelgeving zoals GDPR (General Data Protection Regulation), Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), Payment Card Industry Data Security Standard (PCI DSS), en vele andere.
Naast bovenstaande moeten organisaties risicobeheer als integraal onderdeel van hun besluitvormingsproces beschouwen. Organisaties moeten potentiële leveranciers en diensten beoordelen voordat ze een aankoopbeslissing nemen, en mogelijke beveiligings- en nalevingsrisico’s die aan deze leveranciers of diensten verbonden zijn, in kaart brengen. Daarnaast moeten organisaties de reputatie- en financiële impact van een datalek inschatten. Door deze proactieve maatregelen kunnen organisaties de risico’s rond blootstelling van dataprivacy beperken.
Organisaties kunnen er ook voor kiezen om gedachteoefeningen te doen om medewerkers meer inzicht te geven in risico’s en beveiliging. Dit kan helpen om op een meer informele en betrokken manier over risico’s te praten, in plaats van deze uitsluitend in termen van regelgeving te benoemen. Zo kan een organisatie haar medewerkers vragen een hypothetisch scenario te overwegen waarin het bedrijf een datalek heeft geleden, bijvoorbeeld door te berekenen hoeveel het kost om brieven te sturen naar klanten om hen te informeren over het lek. Dit helpt medewerkers vertrouwd te raken met de financiële en reputatieschade die met datalekken gepaard gaat.
Al met al geldt dat organisaties proactieve stappen moeten nemen om de risico’s rond blootstelling van dataprivacy te beperken. Dit betekent investeren in de juiste tools en het betrekken van de juiste cyberrisicostrategie bij het besluitvormingsproces. Ook het doen van gedachteoefeningen met medewerkers hoort hierbij. Door deze stappen te zetten, zorgen organisaties ervoor dat hun dataprivacy- en beveiligingsprotocollen robuust zijn en dat medewerkers zich bewust zijn van de risico’s rond datalekken.
Samenvatting van het Gesprek over Dataprivacy
Ons Kitecast-interview met Hadzik onderstreept de complexiteit van het beheren van het voortdurend veranderende landschap van cybersecurity en naleving. Zijn inzichten bieden waardevolle kennis om organisaties te helpen hun dataprivacy- en nalevingsbehoeften op orde te houden. Door de verschillende regelgeving, normen en raamwerken te begrijpen, kan een bedrijf weloverwogen beslissingen nemen over de beveiliging van zijn gegevens en de bescherming van de privé-informatie van klanten. Hij benadrukt ook het belang van een holistische benadering van cybersecurity en naleving, en adviseert organisaties te investeren in de benodigde middelen om compliant en veilig te zijn.
Dankzij het strategisch partnerschap met Kiteworks kan NCSi een geïntegreerd communicatieplatform voor gevoelige content leveren—waaronder e-mail, bestandsoverdracht, beheerde bestandsoverdracht (MFT) en webformulieren—aan haar klanten. Dit verenigt het uitwisselen van privégegevens binnen en buiten de organisatie, terwijl een geconsolideerde audittrail wordt geboden om naleving van dataprivacy-regelgeving aan te tonen.
Voor een diepgaander inzicht in het Kiteworks Private Content Network en de mogelijkheden van NCSi, plan vandaag nog een aangepaste demo in.
Veelgestelde Vragen
Risicobeheer cyberbeveiliging is een strategische aanpak die organisaties gebruiken om potentiële bedreigingen voor hun digitale bezittingen, zoals hardware, systemen, klantgegevens en intellectueel eigendom, te identificeren, beoordelen en prioriteren. Het omvat het uitvoeren van een risicobeoordeling om de belangrijkste bedreigingen te identificeren en een plan op te stellen om deze aan te pakken, waaronder preventieve maatregelen zoals firewalls en antivirussoftware. Dit proces vereist ook regelmatige monitoring en bijwerking om rekening te houden met nieuwe dreigingen en organisatorische veranderingen. Het uiteindelijke doel van Risicobeheer cyberbeveiliging is het beschermen van de informatie-assets, reputatie en juridische positie van de organisatie, waardoor het een cruciaal onderdeel is van de algehele risicobeheerstrategie van elke organisatie.
De belangrijkste onderdelen van een Risicobeheer cyberbeveiliging-programma zijn risicodetectie, risicobeoordeling, risicobeperking en continue monitoring. Het omvat ook het ontwikkelen van een cybersecuritybeleid, het implementeren van beveiligingsmaatregelen en het uitvoeren van regelmatige audits en evaluaties.
Organisaties kunnen risico’s op het gebied van cyberbeveiliging beperken via diverse strategieën. Dit omvat het implementeren van sterke toegangscontrolemaatregelen zoals robuuste wachtwoorden en multi-factor authentication, het regelmatig updaten en patchen van systemen om bekende kwetsbaarheden te verhelpen, en het trainen van medewerkers om potentiële dreigingen te herkennen. Het gebruik van beveiligingssoftware zoals antivirus- en antimalwareprogramma’s helpt bij het detecteren en elimineren van bedreigingen, terwijl regelmatige back-ups schade door datalekken of ransomware-aanvallen kunnen beperken. Het hebben van een incident response plan minimaliseert schade tijdens een cyberincident, en regelmatige risicobeoordelingen helpen potentiële kwetsbaarheden te identificeren en aan te pakken. Tot slot helpt naleving van industriestandaarden en regelgeving, zoals de Cybersecurity Maturity Model Certification (CMMC) en National Institute of Standards and Technology (NIST)-normen, organisaties om risico’s op het gebied van cyberbeveiliging verder te beperken.
Een risicobeoordeling is een cruciaal onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging. Het omvat het identificeren van potentiële bedreigingen en kwetsbaarheden, het beoordelen van de potentiële impact en waarschijnlijkheid van deze risico’s, en het prioriteren ervan op basis van ernst. Dit helpt bij het ontwikkelen van effectieve strategieën om deze risico’s te beperken.
Continue monitoring is een essentieel onderdeel van Risicobeheer cyberbeveiliging en biedt realtime observatie en analyse van systeemcomponenten om beveiligingsafwijkingen te detecteren. Dit maakt onmiddellijke dreigingsdetectie en respons mogelijk, waardoor schade kan worden voorkomen of beperkt. Het zorgt ook voor naleving van cybersecuritynormen en regelgeving, zodat organisaties snel kunnen reageren op eventuele non-compliance. Door het volgen van systeemprestaties helpt continue monitoring bij het identificeren van potentiële kwetsbaarheden, terwijl de verzamelde data besluitvormingsprocessen ondersteunt rond resource-allocatie, risicobeheerstrategieën en beveiligingsmaatregelen.