10 Beste praktijken voor risicobeheer cyberbeveiliging die u moet kennen

Cybersecurity is van cruciaal belang voor bedrijven van elke omvang, en het niet implementeren van de juiste cybersecuritymaatregelen kan tot verwoestende gevolgen leiden. Een cyberaanval kan resulteren in een datalek, reputatieschade, omzetverlies, boetes en sancties, en rechtszaken. Daarom moeten bedrijven prioriteit geven aan risicobeheer cyberbeveiliging om hun bedrijfsvoering en de content van hun klanten te beschermen. In dit artikel verkennen we de beste practices die bedrijven helpen om cyberrisico’s voor te blijven.

Wat is risicobeheer cyberbeveiliging?

Bedrijven worden geconfronteerd met talloze bedreigingen van cybercriminelen die kwetsbaarheden in hun systemen proberen uit te buiten. Deze bedreigingen omvatten malware, phishingaanvallen, ransomware, DDoS-aanvallen en meer. Risicobeheer cyberbeveiliging is gericht op het identificeren van deze en andere kwetsbaarheden en het beperken van het risico dat ze schade toebrengen aan de organisatie.

Risicobeheer cyberbeveiliging begint met het identificeren van de assets die beschermd moeten worden. Deze assets omvatten content, systemen, netwerken en applicaties. Zodra deze assets zijn geïdentificeerd, moeten bedrijven de kans en impact van een potentiële cyberdreiging op deze assets beoordelen. De impact kan immers bijzonder kostbaar zijn, zowel financieel als qua reputatie.

Een van de grootste uitdagingen waarmee organisaties vandaag de dag worden geconfronteerd, is de enorme schaal van het dreigingslandschap. Cyberaanvallen worden steeds complexer, frequenter en schadelijker. Het 2023 Hybrid Security Trends rapport van Netwrix laat bijvoorbeeld zien dat 68% van de organisaties in de afgelopen 12 maanden een bekende cyberaanval heeft meegemaakt. Van deze organisaties schatte 1 op de 6 (16%) de financiële schade op minimaal $50.000. Deze cijfers onderstrepen het belang van effectief risicobeheer cyberbeveiliging en de noodzaak voor bedrijven om proactieve maatregelen te nemen om zichzelf te beschermen.

Belangrijkste cyberrisico’s om op te anticiperen

Nu cyberaanvallen steeds frequenter en complexer worden, is het essentieel om de diverse typen cyberrisico’s te begrijpen. Hieronder staan enkele van de meest voorkomende cyberrisico’s om op te letten:

Malware: kwaadaardige software of code die is ontworpen om systemen te infecteren, beschadigen of toegang te krijgen tot systemen

Malware is een overkoepelende term voor schadelijke software die is ontworpen om een computer- of netwerk­systeem te beschadigen, verstoren of te controleren. Malware kan in diverse vormen voorkomen, zoals virussen, wormen, trojans, ransomware en spyware. Zodra malware een apparaat infecteert, kan het gevoelige content stelen, bestanden beschadigen of het systeem gijzelen.

Enkele van de meest voorkomende typen malware zijn:

• Virussen: Een type malware dat zichzelf repliceert om andere bestanden en systemen te infecteren
• Wormen: Zelf-replicerende malware die zich zonder menselijke tussenkomst via netwerken verspreidt
• Trojans: Malware die zich voordoet als legitieme software om gebruikers te misleiden tot het downloaden van kwaadaardige code
• Ransomware: Malware die content van gebruikers versleutelt en betaling eist voordat deze wordt vrijgegeven (soms permanent, soms tijdelijk)
• Spyware: Malware die heimelijk content van gebruikers verzamelt zonder hun medeweten

Phishing: medewerkers misleiden om gevoelige informatie te verstrekken

Phishing is een social engineering-techniek die wordt gebruikt om individuen te verleiden tot het prijsgeven van gevoelige informatie, zoals inloggegevens, creditcardgegevens of andere persoonlijke content. Phishing gebeurt meestal via e-mail, sms of telefoon en lijkt afkomstig van een betrouwbare bron, zoals een bank, socialmediaplatform of overheidsinstantie.

Enkele van de meest voorkomende phishing-varianten zijn:

• Spear phishing: Gericht op specifieke personen of organisaties
• Whaling: Een vorm van spear phishing die zich richt op hooggeplaatste leidinggevenden of organisatieleiders
• Pharming: Een type phishing waarbij gebruikers worden omgeleid naar een nepwebsite om hun gegevens te stelen
• Smishing: Phishing via sms-berichten om gebruikers te verleiden op kwaadaardige links te klikken of malware te downloaden

Wachtwoordaanvallen: kwaadaardig inloggen op met wachtwoord beveiligde accounts

Wachtwoordaanvallen verwijzen naar diverse technieken die cybercriminelen gebruiken om inloggegevens van gebruikers te stelen of authenticatiemechanismen te omzeilen. Dit kan het raden van wachtwoorden zijn, het stelen van wachtwoorden uit een database of het misleiden van gebruikers om hun wachtwoorden prijs te geven.

Veelvoorkomende typen wachtwoordaanvallen zijn onder andere:

• Brute Force-aanvallen: Een methode waarbij verschillende combinaties van tekens worden geprobeerd totdat het juiste wachtwoord is gevonden
• Woordenboekaanvallen: Een type brute-force aanval waarbij een lijst met veelgebruikte wachtwoorden wordt gebruikt om inloggegevens te raden
• Phishingaanvallen: Social engineering-techniek die gebruikers misleidt om vrijwillig hun wachtwoord te delen
• Keylogging: Malware die toetsaanslagen van gebruikers registreert, inclusief hun inloggegevens

Man-in-the-Middle aanvallen: afluisteren van communicatie en onderscheppen van gevoelige contentuitwisseling

Man-in-the-middle (MITM) aanvallen zijn een type cyberaanval waarbij een aanvaller de communicatie tussen twee partijen onderschept. De aanvaller kan vervolgens het gesprek afluisteren of manipuleren door de inhoud van berichten te wijzigen.

Om MITM-aanvallen te voorkomen, is het essentieel om veilige communicatiekanalen te gebruiken, zoals versleutelde berichtenapps of virtual private networks (VPN’s). Het is ook belangrijk om te controleren of de websites die je bezoekt een geldige HTTPS-verbinding en een digitaal certificaat hebben.

Bedreigingen van binnenuit: interne dreigingen identificeren en voorkomen binnen je organisatie

Bedreigingen van binnenuit verwijzen naar beveiligingsincidenten veroorzaakt door personen binnen een organisatie, zoals medewerkers of opdrachtnemers. Dit kan gaan om opzettelijke of onopzettelijke handelingen die gevoelige content of systemen in gevaar brengen.

Enkele veelvoorkomende, onbedoelde interne bedreigingen zijn:

• In phishingtrucs of social engineering-tactieken trappen
• Zwakke wachtwoorden gebruiken of inloggegevens delen
• Onzorgvuldig omgaan met gevoelige informatie of het niet volgen van beveiligingsprotocollen

Voorbeelden van opzettelijke interne bedreigingen zijn onder andere:

• Spionage: Een medewerker steelt bedrijfsgeheimen of vertrouwelijke informatie van de werkgever en deelt deze met een concurrent of verkoopt ze aan een buitenlandse overheid
• Sabotage: Een medewerker veroorzaakt opzettelijk schade aan systemen, apparatuur of infrastructuur van de werkgever, voor persoonlijk gewin of uit wraak
• Malware-injectie: Een medewerker installeert heimelijk malware op het netwerk van de werkgever om ongeautoriseerde toegang te krijgen of data te stelen
• Data-exfiltratie: Een medewerker steelt gevoelige data, zoals klantinformatie, intellectueel eigendom of financiële gegevens, en verkoopt deze aan derden of gebruikt ze voor eigen gewin
• Social engineering: Een medewerker gebruikt social engineering-tactieken om toegang te krijgen tot gevoelige informatie of systemen, bijvoorbeeld via phishing of pretexting
• Diefstal van intellectueel eigendom: Een medewerker steelt patenten, auteursrechten, handelsmerken of ander intellectueel eigendom van de werkgever en verkoopt of deelt dit met anderen

Andere cyberbeveiligingsrisicofactoren en hoe deze aan te pakken

Hoewel cyberdreigingen in vele vormen kunnen voorkomen, zijn er ook risicofactoren die de kans op een beveiligingsincident vergroten. Hier zijn enkele van de meest voorkomende risicofactoren voor cyberbeveiliging:

Verouderde software: houd je software up-to-date en veilig

Verouderde software kan een aanzienlijk cyberbeveiligingsrisico vormen, omdat deze ongepatchte kwetsbaarheden kan bevatten die cybercriminelen kunnen uitbuiten. Ook kan verouderde software niet compatibel zijn met nieuwere beveiligingsmaatregelen, waardoor het extra kwetsbaar is voor aanvallen.

Om de risico’s van verouderde software te minimaliseren, is het belangrijk om:

• Software up-to-date te houden met de nieuwste patches en updates
• Regelmatig kwetsbaarheidsanalyses uit te voeren om potentiële beveiligingsgaten te identificeren en aan te pakken
• Geautomatiseerde patchmanagementtools te overwegen om het proces te stroomlijnen

Beste practices voor risicobeheer cyberbeveiliging

Nu we de vele risico’s hebben vastgesteld die bedrijven lopen bij het bewaren en delen van gevoelige content, richten we ons op risicobeperking. Het implementeren van de volgende beste practices helpt bedrijven om hun diverse cyberrisico’s effectief te beheren.

Beste practice #1. Asset-inventarisatie: ken je assets om zwakke plekken te identificeren en je netwerk te beschermen

Het opstellen van een inventaris van alle assets is een van de eerste stappen naar effectief risicobeheer cyberbeveiliging. Het is belangrijk om te weten welke assets zich in je netwerk bevinden, welke content ze bevatten en hoe ze met elkaar verbonden zijn. Een effectieve asset-inventaris omvat niet alleen hardware en software, maar ook content, mensen en processen. De beste manier om dit te bereiken is door een grondig asset discovery-proces uit te voeren met behulp van geautomatiseerde tools en handmatige controles.

Als je een volledige inventaris hebt, is het belangrijk om assets te classificeren op basis van hun kritiek. Dit helpt je om je risicobeheerinspanningen te prioriteren en middelen dienovereenkomstig toe te wijzen. Je wilt bijvoorbeeld eerst focussen op het beveiligen van bedrijfskritische assets, zoals servers en applicaties met gevoelige content. Niet-kritieke assets, zoals printers en randapparatuur, kunnen een lagere prioriteit krijgen.

Het is ook belangrijk om de inventaris regelmatig te herzien en bij te werken om deze accuraat en actueel te houden. Zo behoud je een helder overzicht van je assets en de bijbehorende risico’s.

Beste practice #2. Risicobeoordeling: begrijp risico’s om middelen goed toe te wijzen

Het uitvoeren van regelmatige risicobeoordelingen is een andere belangrijke beste practice voor risicobeheer cyberbeveiliging. Risicobeoordeling is het proces van het identificeren van potentiële bedreigingen en kwetsbaarheden en het evalueren van hun mogelijke impact op je organisatie.

Een grondige risicobeoordeling omvat een analyse van interne en externe bedreigingen, zoals malware, social engineering en fysieke beveiligingsincidenten. Ook moet worden gekeken naar de kwetsbaarheden die je organisatie gevoelig maken voor deze bedreigingen, zoals zwakke wachtwoorden en ongepatchte software.

Na het identificeren van de potentiële risico’s is het belangrijk om deze te prioriteren op basis van hun potentiële impact en waarschijnlijkheid. Zo kun je je risicobeheerinspanningen richten op de gebieden die het grootste gevaar vormen voor je organisatie.

Beste practice #3. Risicobeheerplan: ontwikkel een plan om cyberrisico’s te beperken en te voorkomen

Het ontwikkelen en documenteren van een risicobeheerplan is een cruciaal onderdeel van risicobeheer cyberbeveiliging. Een risicobeheerplan is een formeel document waarin de strategieën en tactieken worden beschreven die je organisatie gebruikt om risico’s te beperken.

Een effectief risicobeheerplan bevat onder andere:

• Toewijzen van rollen en verantwoordelijkheden: Duidelijk definiëren van de rollen en verantwoordelijkheden van elk teamlid dat betrokken is bij risicobeheer
• Opstellen van beleid en procedures: Documenteren van het beleid en de procedures die je organisatie volgt om risico’s te beperken
• Opstellen van een noodplan: Ontwikkelen van een noodplan voor incidenten die niet kunnen worden voorkomen

Beste practice #4. Preventieve maatregelen: implementeer controles om cyberrisico’s te verminderen

Het implementeren van preventieve maatregelen is een andere belangrijke beste practice voor risicobeheer cyberbeveiliging. Preventieve maatregelen omvatten beveiligingscontroles zoals firewalls, inbraakdetectie- en preventiesystemen en anti-malwaresoftware.

Preventieve maatregelen zijn echter alleen effectief als ze worden ondersteund door goed getraind personeel. Medewerkers trainen in beste practices voor cyberbeveiliging is essentieel om het risico op menselijke fouten die tot beveiligingsincidenten kunnen leiden te verkleinen. Dit omvat het informeren van medewerkers over wachtwoordbeheer, phishing en andere social engineering-tactieken.

Het regelmatig testen en bijwerken van beveiligingsmaatregelen is ook belangrijk om hun effectiviteit te waarborgen. Geautomatiseerde kwetsbaarheidsscans en penetratietests kunnen zwakke plekken in je beveiligingscontroles identificeren en je helpen deze aan te pakken voordat ze worden uitgebuit.

Beste practice #5. Incidentrespons: bereid je voor op en beheer cyberincidenten

Het ontwikkelen van een incidentresponsplan is cruciaal om de impact van beveiligingsincidenten op je organisatie te minimaliseren. Een incidentresponsplan is een formeel document waarin de stappen staan die je organisatie neemt bij een beveiligingsincident.

Een effectief incidentresponsplan omvat:

• Toewijzen van rollen en verantwoordelijkheden: Duidelijk definiëren van de rollen en verantwoordelijkheden van elk teamlid dat betrokken is bij incidentrespons
• Opstellen van een communicatieplan: Documenteren van de communicatiekanalen die je organisatie gebruikt om betrokken partijen te informeren en de respons te coördineren
• Regelmatig testen en bijwerken van het plan: Het plan regelmatig testen om te zorgen dat het effectief en actueel blijft

Beste practice #6. Continue monitoring: blijf waakzaam om nieuwe cyberrisico’s te identificeren en aan te pakken

Het implementeren van systemen voor continue monitoring is essentieel om potentiële beveiligingsdreigingen voor te blijven. Continue monitoring houdt in dat je met geautomatiseerde tools je netwerk bewaakt op mogelijke dreigingen en kwetsbaarheden.

Het regelmatig beoordelen van logs en waarschuwingen die door deze tools worden gegenereerd, helpt je om potentiële beveiligingsincidenten te identificeren en erop te reageren voordat ze schade veroorzaken. Periodieke kwetsbaarheidsanalyses helpen ook om gebieden te identificeren waar je beveiligingscontroles zwak kunnen zijn.

Op de hoogte blijven van de nieuwste dreigingen is eveneens belangrijk voor effectief risicobeheer cyberbeveiliging. Dit betekent dat je op de hoogte blijft van nieuwe malware en beveiligingskwetsbaarheden en stappen onderneemt om deze aan te pakken voordat ze kunnen worden uitgebuit.

Beste practice #7. Zorg voor naleving van industrieregels

Nalevingsstandaarden zijn verplichte vereisten die door toezichthouders zijn vastgesteld om te waarborgen dat bedrijven binnen de grenzen van de wet opereren. Hieronder staan enkele van de nalevingsstandaarden waarmee bedrijven rekening moeten houden in hun strategie voor risicobeheer cyberbeveiliging:

General Data Protection Regulation (GDPR)

De GDPR is van toepassing op bedrijven die persoonsgegevens van EU-burgers verwerken. De verordening verplicht bedrijven om de privacy en beveiliging van persoonsgegevens te waarborgen. Niet-naleving kan leiden tot zware boetes.

Payment Card Industry Data Security Standard (PCI DSS)

PCI DSS geldt voor bedrijven die creditcardbetalingen verwerken. De standaard vereist dat bedrijven robuuste beveiligingsmaatregelen implementeren om kaartgegevens te beschermen.

Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA)

HIPAA geldt voor bedrijven die beschermde gezondheidsinformatie (PHI) verwerken. De regelgeving verplicht bedrijven om de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van PHI te beschermen.

Beste practice #8. Essentiële cybersecurity-raamwerken om je bedrijf te beschermen tegen cyberrisico’s

Cybersecurity-raamwerken zijn vrijwillige richtlijnen die bedrijven kunnen gebruiken om hun beveiligingsstatus te verbeteren. Hieronder staan enkele raamwerken die bedrijven kunnen toepassen:

National Institute of Standards and Technology Cybersecurity Framework (NIST CSF)

Het NIST CSF is een set richtlijnen, standaarden en beste practices ontwikkeld door het National Institute of Standards and Technology om organisaties te helpen cyberrisico’s te beheren en te verminderen. Het CSF biedt een gemeenschappelijke taal en raamwerk voor organisaties om hun beveiligingsstatus te beoordelen en te verbeteren, en is toepasbaar op organisaties van elke omvang en in alle sectoren. Het CSF bestaat uit vijf kernfuncties: identificeren, beschermen, detecteren, reageren en herstellen. Het raamwerk bevat ook implementatieniveaus waarmee organisaties hun cybersecurity-inspanningen kunnen richten en prioriteren op basis van hun risicobeheerbehoeften en -doelen. Het CSF is een vrijwillig raamwerk, maar wordt breed toegepast door organisaties en vaak genoemd in industriële en overheidsregelgeving en -standaarden.

ISO/IEC 27001

ISO/IEC 27001 is de internationale standaard voor het Information Security Management System (ISMS), een raamwerk voor het beheren en beschermen van gevoelige informatie. Het biedt een systematische aanpak om het risico op ongeautoriseerde toegang, diefstal of verlies van vertrouwelijke informatie te minimaliseren of te elimineren. Deze standaard richt zich vooral op het waarborgen van de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informatie door het implementeren van passende beveiligingsmaatregelen. Organisaties die ISO/IEC 27001 implementeren, kunnen de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van hun kritieke informatie-assets waarborgen en het vertrouwen winnen van klanten, stakeholders en partners.

Center for Internet Security (CIS) Controls

De CIS Controls bieden een geprioriteerde aanpak om organisaties van elke omvang te helpen zichzelf te beschermen tegen cyberdreigingen. De controls zijn onderverdeeld in drie categorieën en bestaan uit 20 primaire en 171 sub-controls.

De drie categorieën van de CIS Controls zijn:

Basis CIS Controls: Dit zijn de meest essentiële en fundamentele controls die elke organisatie zou moeten implementeren. Ze omvatten zaken als inventarisatie van geautoriseerde en niet-geautoriseerde apparaten en software, configuratiehardening voor apparaten en software, en continue kwetsbaarheidsbeheersing.

Fundamentele CIS Controls: Deze controls bouwen voort op de basiscontrols en bieden extra beveiligingslagen voor een organisatie. Ze omvatten zaken als gegevensbescherming, e-mail- en webbrowserbeveiliging en gecontroleerd gebruik van beheerdersrechten.

Organisatorische CIS Controls: Deze controls zijn gericht op het verbeteren van de algehele beveiligingsstatus van een organisatie door het verbeteren van governance, risico en nalevingsfuncties. Ze omvatten zaken als het ontwikkelen en implementeren van beveiligingsbeleid, bewustwordingstraining en continue monitoring.

Het implementeren van de CIS Controls helpt organisaties hun beveiligingsstatus te verbeteren en het risico op cyberdreigingen te verkleinen. Het is echter belangrijk te beseffen dat de CIS Controls geen one-size-fits-all-oplossing zijn en moeten worden toegepast in combinatie met andere beste practices en afgestemd op de unieke behoeften en omgeving van een organisatie.

Beste practice #9. Investeer in cyberverzekeringen en risicotransfer

Cyberverzekeringen kunnen bedrijven helpen de financiële risico’s van cyberaanvallen te beperken. Bij het afsluiten van een cyberverzekering is het belangrijk om te letten op zaken als dekking, eigen risico en limieten. Daarnaast moeten bedrijven opties voor risicotransfer overwegen, zoals het uitbesteden van bepaalde IT-diensten aan externe aanbieders.

Beste practice #10. Blijf voorop bij opkomende dreigingen

Cyberdreigingen evolueren voortdurend, en het is essentieel om op de hoogte te blijven van de nieuwste cybersecuritytrends om je bedrijf effectief te beschermen. Regelmatige training van medewerkers in beste practices voor cyberbeveiliging, op de hoogte blijven van nieuwe dreigingen en kwetsbaarheden, en investeren in cybersecurity-onderzoek en -ontwikkeling helpen bedrijven om opkomende dreigingen voor te blijven.

Verbeter risicobeheer cyberbeveiliging met Kiteworks

Het Kiteworks Private Content Network (PCN) stelt organisaties in staat om veilig content te delen en samen te werken, zowel binnen als buiten het eigen netwerk. Nu cyberdreigingen steeds complexer worden, is het Kiteworks PCN een noodzakelijk hulpmiddel om risicobeheer cyberbeveiliging te versterken. Kiteworks biedt een uitgebreid pakket aan mogelijkheden en functies om veilig delen en samenwerken van content te waarborgen.

Kiteworks beveiligt persoonlijk identificeerbare informatie en beschermde gezondheidsinformatie (PII/PHI), intellectueel eigendom en andere gevoelige content met end-to-end encryptie, multi-factor authentication en preventie van gegevensverlies, zodat bedrijven volledige controle over hun content hebben. Het Kiteworks PCN zorgt ervoor dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben tot gevoelige informatie.

Kiteworks biedt bovendien granulaire toegangscontrole tot content. Beheerders kunnen machtigingen instellen op individueel, groeps- of mapniveau. Dit zorgt ervoor dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben tot gevoelige content, waardoor het risico op een datalek wordt verkleind. Daarnaast versleutelt Kiteworks content zowel tijdens verzending als opslag. De Kiteworks Email Protection Gateway (EPG) biedt extra, geavanceerde encryptietechnologie, waaronder geautomatiseerde end-to-end encryptie. De privésleutels voor ontsleuteling blijven bij de ontvangende cliënt, waardoor geen enkele serverpartij of aanvaller kan ontsleutelen.

Een van de belangrijkste mogelijkheden van Kiteworks is de integratie met bestaande IT-systemen. Hierdoor kunnen bedrijven Kiteworks naadloos opnemen in hun bestaande beveiligingsinfrastructuur zonder het hele systeem te hoeven vervangen. Integratie maakt ook eenvoudiger beheer van gebruikersrechten mogelijk, zodat alleen geautoriseerd personeel toegang heeft tot gevoelige informatie.

Tot slot biedt Kiteworks een uitgebreide audit log waarmee bedrijven alle bestandsactiviteiten binnen het systeem kunnen volgen, en volledige zichtbaarheid krijgen via het CISO-dashboard. Audit logs helpen organisaties ook te voldoen aan eDiscovery- en legal hold-verzoeken, evenals aan regionale, nationale en sectorale privacywetgeving zoals de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), de International Traffic in Arms Regulations (ITAR) en vele andere.

Plan een aangepaste demo om te zien hoe het Kiteworks Private Content Network je kan helpen om governance en beveiligingsrisico’s effectiever te beheren.