Gegevensbeheer en Digitale Transformatie in de Publieke Sector
Met ervaring in softwareontwikkeling en productmanagement voor zowel commerciële als publieke organisaties, brengt Chet Hayes een schat aan technische kennis en expertise mee als CTO bij Vertosoft.
In zijn huidige rol helpt hij opkomende technologiebedrijven om zaken te doen met de overheid en werkt hij samen met overheidsinstanties om digitale technologieën te adopteren en te integreren in hun systemen. Hayes ziet veel ontwikkelingen op het gebied van gegevensclassificatie, gegevensbeheer, gegevensdeling, privacyregelgeving en de evoluerende dreigingen op het gebied van cyberbeveiliging. Hierover sprak hij met mij in een recente Kitecast-aflevering.
Gegevensbeheer en beveiliging in de publieke sector
Gegevensbeveiliging en gegevensbeheer zijn steeds belangrijker geworden in de moderne zakenwereld. Van het waarborgen van naleving van regelgeving, zoals Executive Order 14028 en Cybersecurity Maturity Model Certification (CMMC), tot het beschermen tegen cyberdreigingen: organisaties moeten gegevensbeheer en beveiliging prioriteit geven en zorgen dat beide zijn geïntegreerd in hun strategie voor risicobeheer cyberbeveiliging.
Gegevens worden vaak op ongestructureerde manieren opgeslagen, waardoor het lastig is om ze te volgen en te beheren. Gegevens kunnen via diverse methoden worden gedeeld, zoals e-mail, bestandsoverdracht, webformulieren, FTP en meer. Het implementeren van gecentraliseerde beheersmaatregelen, zoals tracking, kan het risico met betrekking tot gegevens verminderen. Dit beschermt niet alleen tegen cyberdreigingen, maar zorgt er ook voor dat organisaties voldoen aan de regelgeving van de instanties waarmee ze samenwerken.
In het digitale tijdperk is gegevensbeveiliging en gegevensbeheer steeds complexer geworden. Organisaties moeten niet alleen voldoen aan interne en externe regelgeving, maar zich ook beschermen tegen kwaadwillende actoren. Door gegevens centraal te volgen en processen te implementeren die gegevensbeheer prioriteren, kunnen organisaties hun gegevens beter beschermen en zorgen voor naleving in hun bedrijfsvoering.
Zero-trust benadering van gegevensbeheer
De zero-trust benadering van gegevensbeheer is een moderne, veiligere manier om toegang tot gevoelige informatie te beheren. Het idee is dat geen enkele gebruiker of apparaat wordt vertrouwd totdat hun identiteit en inloggegevens via een reeks stappen zijn gevalideerd. Dit staat in contrast met de traditionele aanpak waarbij een veilige “kasteel-en-slotgracht”-perimeter rond een organisatie wordt gecreëerd en alles binnen het netwerk wordt vertrouwd.
Moderne netwerken zijn complexer geworden door de snelle uitbreiding van datacenters en edge computing. Dit maakt het niet alleen moeilijker om gegevens te beveiligen en te beheren, maar ook om ervoor te zorgen dat gebruikers en apparaten passende toegang tot gegevens hebben. Zero trust pakt deze complexiteit aan door gebruikersidentiteiten te verifiëren en gebruikers te verplichten apparaten te authenticeren voordat toegang tot gegevens wordt verleend.
Zero trust benadrukt ook het belang van continue monitoring. Toegang wordt automatisch ingetrokken of aangepast als verdachte of ongeautoriseerde activiteiten worden gedetecteerd. Tot slot wordt multi-factor authentication aanbevolen voor extra validatie. Dit omvat methoden zoals biometrie, wachtwoorden, OTP’s en digitale certificaten.
Waar staan overheidsinstanties als het gaat om gegevensclassificatie?
Gegevensclassificatie is een belangrijk concept voor overheidsinstanties en bedrijven waarmee zij samenwerken, omdat zij grote hoeveelheden gegevens uit diverse bronnen beheren. De ontwikkeling van geautomatiseerde tools voor gegevensclassificatie kan het proces stroomlijnen, waardoor overheidsinstanties gegevens snel en nauwkeurig kunnen classificeren voor opslag- en analysetoepassingen. Dit helpt niet alleen bij veiligheid en naleving, maar zorgt ook voor de nauwkeurigheid van resultaten.
Helaas vertrouwen veel overheidsinstanties nog steeds op een handmatig proces om gegevens te classificeren, vaak door een gebrek aan budget of onvoldoende personeel op afdelingsniveau. Automatisering kan zeer nuttig zijn om het classificatieproces te versnellen, zodat gegevens snel en accuraat kunnen worden gesorteerd en geanalyseerd, waardoor andere beheersmaatregelen effectiever worden.
De rol van AI in gegevensbeheer en cyberbeveiliging
AI is een onmisbaar hulpmiddel geworden voor gegevensclassificatie en cyberbeveiliging. Het kan worden ingezet om entiteiten te extraheren, linkanalyses te maken en complexe relatiemodellen te ontwikkelen. AI-gerichte benaderingen zoals ChatGPT en generatieve AI worden gebruikt om afwijkende gebeurtenissen te identificeren en kwaadaardige activiteiten te detecteren.
AI wordt niet alleen ingezet om potentiële dreigingen te detecteren, maar ook om gebruikersgedrag te analyseren en de context van hun activiteiten te begrijpen. AI-gedreven analyses kunnen helpen om ongebruikelijke trends te signaleren en verborgen verbanden tussen verschillende gegevenspunten te ontdekken.
Bovendien kan AI-gedreven cyberbeveiliging worden gebruikt om toekomstige aanvallen te voorspellen en te anticiperen, zodat effectieve preventieve maatregelen kunnen worden genomen. AI blijft de manier waarop we gegevensclassificatie en cyberbeveiliging benaderen revolutioneren, en biedt organisaties de mogelijkheid om diepere inzichten te verkrijgen en beter onderbouwde beslissingen te nemen.
De groeiende adoptie van StateRAMP bij lokale en regionale overheden
Nu cloudgebaseerde diensten steeds gebruikelijker worden, is de behoefte aan een gestandaardiseerd beveiligingsproces steeds belangrijker geworden voor lokale en regionale overheden en hun gelieerde organisaties.
Via hun beveiligde cloudbeoordelingsraamwerk werkt StateRAMP samen met organisaties in de publieke sector om de beveiliging van hun clouddiensten te verhogen en een eenvoudigere en kosteneffectievere manier te bieden om de adoptie van clouddiensten te bevorderen.
Veel staten en lokale overheden hebben de voordelen van StateRAMP—dat parallel loopt aan FedRAMP-certificering—al ervaren en steeds meer kiezen ervoor om het raamwerk te adopteren om cloudbeveiligingsverificatie te vereenvoudigen. Daarnaast biedt het beveiligingsraamwerk van StateRAMP, naarmate de behoefte aan cloudbeveiliging blijft groeien, een gemeenschappelijke, gestandaardiseerde aanpak waar publieke organisaties op kunnen vertrouwen voor hun gegevensbeveiliging. StateRAMP-certificering volgt doorgaans de SOC 2 Type 2 Control Sets.
Private Content Governance met Kiteworks
Het Kiteworks Private Content Network biedt een allesomvattende aanpak voor communicatie over gevoelige inhoud en risicobeheer. Deze op inhoud gebaseerde zero-trust benadering maakt gebruik van least-privilege toegang en continue monitoring.
Met beleidsgestuurd beheer helpt Kiteworks organisaties te voldoen aan regelgeving zoals het National Institute of Standards and Technology Cybersecurity Framework (NIST CSF), FedRAMP, CMMC en SOC 2. Multi-factor authentication wordt gebruikt om toegang tot gevoelige communicatie en samenwerking te controleren. Het Kiteworks Private Content Network verenigt beveiligings- en compliance risicobeheer, tracking, controle en bescherming van privégegevens.
Kiteworks voldoet ook aan privacyregelgeving zoals de General Data Protection Regulation (GDPR) van de Europese Unie, de California Consumer Privacy Act (CCPA), de Personal Information Protection and Electronic Documents Act (PIPEDA) en de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA). Duizenden organisaties vertrouwen op het Kiteworks Private Content Network voor uniforme tracking, controle en beveiliging van gevoelige communicatie.
Plan een aangepaste demo om te zien hoe Kiteworks uw organisatie kan helpen gevoelige inhoud te beschermen en tegelijkertijd via een platformmodel privacy en compliance van gevoelige content uit te breiden over diverse digitale kanalen.
Veelgestelde vragen
Risicobeheer cyberbeveiliging is een strategische aanpak die organisaties gebruiken om potentiële dreigingen voor hun digitale bezittingen, zoals hardware, systemen, klantgegevens en intellectueel eigendom, te identificeren, beoordelen en prioriteren. Het omvat het uitvoeren van een risicobeoordeling om de belangrijkste dreigingen te identificeren en een plan op te stellen om deze aan te pakken, waaronder preventieve maatregelen zoals firewalls en antivirussoftware. Dit proces vereist ook regelmatige monitoring en updates om rekening te houden met nieuwe dreigingen en veranderingen binnen de organisatie. Het uiteindelijke doel van risicobeheer cyberbeveiliging is het beschermen van de informatie-assets, reputatie en juridische positie van de organisatie, waarmee het een cruciaal onderdeel vormt van de algemene risicobeheerstrategie van elke organisatie.
De belangrijkste onderdelen van een risicobeheerprogramma voor cyberbeveiliging zijn risico-identificatie, risicobeoordeling, risicobeperking en continue monitoring. Het omvat ook het ontwikkelen van een cyberbeveiligingsbeleid, het implementeren van beveiligingsmaatregelen en het uitvoeren van regelmatige audits en beoordelingen.
Organisaties kunnen cyberbeveiligingsrisico’s beperken via verschillende strategieën. Dit omvat het implementeren van sterke toegangscontroles zoals robuuste wachtwoorden en multi-factor authentication, het regelmatig updaten en patchen van systemen om bekende kwetsbaarheden te verhelpen, en het trainen van medewerkers om potentiële dreigingen te herkennen. Het gebruik van beveiligingssoftware, zoals antivirus- en anti-malwareprogramma’s, kan helpen bij het detecteren en elimineren van dreigingen, terwijl regelmatige back-ups schade door datalekken of ransomware-aanvallen kunnen beperken. Een incident response plan kan schade tijdens een cyberincident minimaliseren, en regelmatige risicobeoordelingen kunnen potentiële kwetsbaarheden identificeren en aanpakken. Tot slot kan naleving van industriestandaarden en regelgeving, zoals de Cybersecurity Maturity Model Certification (CMMC) en National Institute of Standards and Technology (NIST) standaarden, organisaties verder helpen om cyberbeveiligingsrisico’s te beperken.
Een risicobeoordeling is een cruciaal onderdeel van risicobeheer cyberbeveiliging. Het omvat het identificeren van potentiële dreigingen en kwetsbaarheden, het beoordelen van de potentiële impact en waarschijnlijkheid van deze risico’s, en het prioriteren ervan op basis van ernst. Dit helpt bij het ontwikkelen van effectieve strategieën om deze risico’s te beperken.
Continue monitoring is een essentieel onderdeel van risicobeheer cyberbeveiliging en biedt realtime observatie en analyse van systeemcomponenten om beveiligingsafwijkingen te detecteren. Dit maakt onmiddellijke dreigingsdetectie en respons mogelijk, waardoor schade kan worden voorkomen of beperkt. Het zorgt ook voor naleving van cyberbeveiligingsnormen en regelgeving, zodat organisaties snel eventuele niet-nalevingsgebieden kunnen aanpakken. Door systeemprestaties te volgen, helpt continue monitoring bij het identificeren van potentiële kwetsbaarheden, terwijl de verzamelde data besluitvormingsprocessen ondersteunt over toewijzing van middelen, risicobeheerstrategieën en beveiligingsmaatregelen.