Wat is Niet-openbare informatie?
Het waarborgen van de integriteit, vertrouwelijkheid en beschikbaarheid van informatie is absoluut essentieel voor het operationele succes en de beveiliging van elke organisatie. “Informatie” heeft verschillende betekenissen, afhankelijk van de inhoud ervan. Het menu van een restaurant kan als informatie worden beschouwd, maar dat geldt ook voor nucleaire lanceercodes van een overheid. Uiteraard moet sommige informatie anders worden behandeld dan andere. Niet-openbare informatie is een categorie informatie die wordt gekenmerkt door haar gevoelige aard en daarom vraagt om grondige informatiebeveiligingsmaatregelen om deze te beschermen.
Deze gids biedt een uitgebreid overzicht van wat precies niet-openbare informatie is en legt uit waarom dit zo belangrijk is voor organisaties. We bespreken enkele beste practices op het gebied van informatiebeveiliging voor het veilig beheren van niet-openbare informatie. Met deze kennis kunnen jij en je organisatie effectieve informatiebeveiligingsmaatregelen implementeren die niet alleen niet-openbare informatie beschermen, maar ook voldoen aan wettelijke normen en het vertrouwen van klanten en partners versterken.
Wat is Niet-openbare informatie?
Niet-openbare informatie verwijst naar gegevens of kennis die niet bedoeld zijn voor algemene verspreiding onder het publiek. Niet-openbare informatie omvat diverse categorieën gevoelige gegevens die bedrijven en organisaties moeten beschermen. Deze categorieën omvatten eigendomsinformatie, vertrouwelijke informatie en beschermde informatie. Laten we dit nader bekijken:
- Eigendomsinformatie: Gegevens die exclusief zijn voor een bedrijf en een competitief voordeel bieden. Dit omvat doorgaans bedrijfsgeheimen, productformules en unieke methodologieën. Denk bijvoorbeeld aan een geheime receptuur van een bedrijf, de softwarecode van een techbedrijf of een innovatief productieproces. Het beschermen van deze gegevens is cruciaal, omdat openbaarmaking het concurrentievermogen en de financiële gezondheid van een bedrijf kan ondermijnen.
- Vertrouwelijke informatie: Een bredere categorie informatie die niet per se een concurrentievoordeel oplevert, maar wel gevoelig van aard is. Dit kan personeelsdossiers, klantinformatie en zakelijke contracten omvatten. Voorbeelden zijn persoonlijke gegevens van werknemers, klantenlijsten en details van onderhandelingen. Deze informatie wordt vaak intern gedeeld op basis van noodzaak en wordt beschermd om privacy en vertrouwen te waarborgen.
- Beschermde informatie: Een categorie gegevens die organisaties wettelijk of regulatoir verplicht zijn te beschermen. Dit kan persoonlijk identificeerbare informatie en beschermde gezondheidsinformatie (PII/PHI) en financiële informatie omvatten. Denk aan de medische geschiedenis van een patiënt, het burgerservicenummer van een individu en creditcardgegevens. Deze gegevens vereisen robuuste gegevensbeschermingsmaatregelen om te voldoen aan privacywetgeving zoals GDPR, HIPAA, CCPA en andere, met als doel identiteitsdiefstal of fraude te voorkomen.
Het onderscheid tussen eigendomsinformatie, vertrouwelijke informatie en beschermde informatie is fundamenteel voor het implementeren van effectieve informatiebeveiligingsstrategieën. Deze strategieën zijn bedoeld om risico’s te beperken, waaronder financiële, juridische en reputatieschade die kunnen ontstaan door datalekken of ongeautoriseerde openbaarmaking. Door niet-openbare informatie te begrijpen en te categoriseren, kunnen organisaties het juiste beschermingsniveau toepassen en voldoen aan beste practices op het gebied van informatiebeheer.
Niet-openbare informatie vs. Controlled Defense Information (CDI) vs. Controlled Unclassified Information (CUI)
Voor bedrijven met overheidscontracten of die betrokken zijn bij gevoelige operaties, is de classificatie van informatie als niet-openbare informatie, controlled defense information (CDI) en controlled unclassified information (CUI) van cruciaal belang.
Niet-openbare informatie is een brede categorie die alle gegevens omvat die niet bedoeld zijn voor publieke verspreiding. Dit varieert van bedrijfsinformatie tot gevoelige persoonlijke gegevens. Controlled defense information (CDI) daarentegen is specifiek gerelateerd aan defensiecontracten en betreft ongeclassificeerde informatie die gevoelig of eigendomsrechtelijk is voor het Department of Defense (DoD). Controlled unclassified information (CUI) omvat een bredere reeks informatie die, hoewel niet geclassificeerd, nog steeds gevoelig is en bescherming of verspreidingsbeperkingen vereist volgens toepasselijke wetten, regelgeving en overheidsbeleid.
Het onderscheid tussen deze categorieën is essentieel om de reikwijdte van informatiebeheer te begrijpen die vereist is. Voor defensie-aannemers is het correct classificeren van informatie als of CUI essentieel voor naleving van federale regelgeving zoals CMMC en ITAR en voor het beschermen van nationale veiligheidsbelangen. Niet-openbare informatie, die CDI en CUI omvat, bevat ook eigendoms- of vertrouwelijke bedrijfsinformatie die niet onder deze specifieke overheidsclassificaties valt. De juiste classificatie bepaalt hoe organisaties informatie moeten behandelen, delen en opslaan, en beïnvloedt daarmee hun informatiebeveiligingsstrategieën en compliance-status.
Onjuiste omgang met niet-openbare informatie: risico’s en gevolgen
Het onzorgvuldig omgaan met niet-openbare informatie kan organisaties blootstellen aan wettelijke, financiële, juridische en reputatierisico’s. Toezichthouders hebben strenge richtlijnen en wetten opgesteld voor het beheer van gevoelige niet-openbare informatie. In de Verenigde Staten stellen bijvoorbeeld de Federal Information Security Management Act (FISMA) en de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) vereisten voor de bescherming van federale informatie en beschermde gezondheidsinformatie. Onjuiste omgang met niet-openbare informatie kan leiden tot niet-naleving van deze regelgeving en resulteren in aanzienlijke boetes, juridische stappen en schade aan de reputatie van een organisatie.
Ongeautoriseerde openbaarmaking van niet-openbare informatie kan ook ernstige financiële gevolgen hebben. Denk aan verlies van concurrentievoordeel, rechtszaken en herstelkosten na een datalek. Op de langere termijn kan de reputatieschade na een datalek langdurige gevolgen hebben voor zakelijke relaties, klantvertrouwen en marktpositie.
Uiteindelijk kan het belang van het implementeren van robuuste governance-praktijken om niet-openbare informatie te beschermen niet genoeg worden benadrukt. Deze praktijken beschermen niet alleen de gevoelige informatie van een organisatie, maar zorgen ook voor naleving van regelgeving, bouwen vertrouwen op bij stakeholders en behouden de reputatie van de organisatie.
Beste practices voor het omgaan met niet-openbare informatie
Het ontwikkelen en implementeren van een uitgebreid informatiebeveiligingsprogramma is essentieel voor de bescherming van eigendoms-, vertrouwelijke en beschermde informatie. Belangrijke onderdelen van dit programma zijn onder meer:
- Informatieclassificatie: Organisaties moeten een formeel proces opzetten voor het classificeren van informatie op basis van gevoeligheid en de potentiële impact van ongeautoriseerde openbaarmaking. Dit maakt het mogelijk om passende beveiligingsmaatregelen toe te passen voor verschillende categorieën informatie.
- Toegangsbeheer: Het beperken van toegang tot niet-openbare informatie via toegangscontroles tot alleen die personen die deze nodig hebben voor hun functie is een fundamenteel beveiligingsprincipe. Het toepassen van zero-trust, het minste privilege en need-to-know principes helpt het risico op onbedoelde of opzettelijke datalekken te minimaliseren.
- Encryptie: Het versleutelen van niet-openbare informatie, zowel in rust als onderweg, biedt een sterke beschermingslaag tegen ongeautoriseerde toegang. Encryptie is vooral belangrijk bij het verzenden van gegevens via onbeveiligde netwerken of het opslaan ervan op mobiele apparaten.
- Medewerkerstraining: Het regelmatig informeren van medewerkers over het belang van informatiebeveiliging, de soorten niet-openbare informatie en hun verantwoordelijkheden bij de bescherming ervan is cruciaal. Menselijke fouten zijn vaak een factor bij datalekken, en bewustwordingsprogramma’s die medewerkers hierover informeren, kunnen de eerste verdedigingslinie vormen tegen cyberrisico’s.
- Incidentresponsplanning: Het hebben van een goed gedefinieerd incidentresponsplan zorgt ervoor dat de organisatie snel en effectief kan reageren bij een datalek. Dit plan moet procedures bevatten voor het indammen, onderzoeken, herstellen en informeren van betrokken partijen.
Samengevat is niet-openbare informatie een kritisch bezit dat het hoogste beschermingsniveau vereist vanwege de gevoelige aard en de aanzienlijke risico’s die gepaard gaan met ongeautoriseerde openbaarmaking.
Informatiebeveiligingsstrategieën voor het beschermen van niet-openbare informatie
Het beschermen van niet-openbare informatie vereist een veelzijdige aanpak. Dit houdt in: het inzetten van geavanceerde informatiebeveiligingstechnologieën, het opstellen van duidelijke beleidsregels en procedures, en het bevorderen van een cultuur van beveiligingsbewustzijn onder medewerkers. Laten we elk van deze informatiebeveiligingsstrategieën nader bekijken:
Geavanceerde informatiebeveiligingstechnologieën inzetten
Het implementeren van geavanceerde beveiligingstechnologieën is cruciaal om niet-openbare informatie te beschermen tegen ongeautoriseerde toegang of datalekken. Technologieën zoals encryptie, firewalls en inbraakdetectiesystemen zijn fundamenteel. Ze zorgen ervoor dat beschermde informatie veilig blijft en beperken risico’s die samenhangen met dreigingen en kwetsbaarheden in cyberspace.
Duidelijke beleidsregels en procedures opstellen
Duidelijke, uitgebreide beleidsregels en procedures vormen de ruggengraat van effectief informatiebeveiligingsbeheer. Ze bieden een raamwerk voor het beheren en beschermen van niet-openbare informatie, zodat alle medewerkers hun rol begrijpen bij het beschermen van gevoelige gegevens. Deze richtlijnen helpen onbedoelde openbaarmaking te voorkomen en waarborgen de vertrouwelijkheid en integriteit van informatie.
Een cultuur van beveiligingsbewustzijn onder medewerkers bevorderen
Het creëren van een cultuur van beveiligingsbewustzijn is essentieel voor de bescherming van eigendoms-, vertrouwelijke en niet-openbare informatie. Regelmatige trainingen en bewustwordingsprogramma’s informeren medewerkers over mogelijke beveiligingsdreigingen en het belang van naleving van informatiebeveiligingsbeleid. Deze proactieve aanpak stelt medewerkers in staat beveiligingsrisico’s tijdig te herkennen en erop te reageren, wat bijdraagt aan een veiligere informatieomgeving.
Het beschermen van niet-openbare en andere gevoelige informatie vereist niet alleen het beveiligen van de informatie, maar ook het waarborgen dat alleen geautoriseerd personeel toegang heeft. Door een gelaagde beveiligingsstrategie te implementeren, kunnen organisaties zich verdedigen tegen cyberdreigingen zoals cyberaanvallen, bedreigingen van binnenuit en onbedoelde openbaarmaking.
Tot slot zijn regelmatige audits en beoordelingen essentiële onderdelen van een effectief informatiebeheerprogramma. Audits helpen kwetsbaarheden in het informatiebeveiligingsraamwerk te identificeren en zorgen voor naleving van toepasselijke regelgeving. Door deze kwetsbaarheden proactief aan te pakken, kunnen organisaties het risico op datalekken en de bijbehorende kosten aanzienlijk verminderen.
Informatiebeveiligingsoplossingen voor het beschermen van niet-openbare informatie
Het afschermen van niet-openbare informatie, of het nu gaat om eigendoms-, vertrouwelijke of beschermde informatie, stelt organisaties in staat niet alleen gevoelige content te beschermen, maar ook te voldoen aan privacyregelgeving. Hieronder volgen enkele van de belangrijkste informatiebeveiligingsfuncties die organisaties zouden moeten inzetten om niet-openbare informatie te beschermen:
- Gegevensencryptie: Een fundamentele beveiligingsmaatregel die informatie codeert, zodat deze alleen toegankelijk is voor degenen met de juiste decryptiesleutel.
- Beveiligde toegangscontroles: Beperkt de toegang tot gevoelige gegevens, zodat alleen geautoriseerd personeel deze kan bekijken of bewerken.
- Netwerkbeveiligingsoplossingen: Firewalls, inbraakdetectiesystemen en andere oplossingen beschermen het netwerk tegen ongeautoriseerde toegang en cyberdreigingen.
- Cloud computing-diensten met geavanceerde beveiligingsfuncties: Amazon Web Services (AWS) en Microsoft Azure bieden geavanceerde encryptie- en identiteitsbeheerfuncties, waarmee bedrijven gevoelige gegevens kunnen beschermen tegen ongeautoriseerde toegang. Door beveiligingsinstellingen aan te passen, kunnen organisaties hun privé-informatie veilig houden in de cloud.
- Multi-factor authentication (MFA): MFA is een authenticatiemethode waarbij gebruikers twee of meer verificatiefactoren moeten opgeven om toegang te krijgen tot resources, wat een extra beveiligingslaag toevoegt.
- Regelmatige software-updates: Het toepassen van beveiligingspatches en het up-to-date houden van software zijn cruciale acties die bedrijven kunnen nemen om zich te beschermen tegen kwetsbaarheden en exploits.
Kiteworks helpt organisaties hun niet-openbare informatie te beschermen met een Private Content Network
Het beschermen van niet-openbare informatie, waaronder eigendoms-, vertrouwelijke en beschermde informatie, is een enorme uitdaging die nauwgezette aandacht voor detail vereist en een allesomvattende strategie op het gebied van technologie, beleid en menselijke factoren. De risico’s en gevolgen van het blootstellen van niet-openbare informatie zijn een groot aandachtspunt geworden voor zowel bedrijven als overheidsinstanties. Daarom moeten organisaties beste practices op het gebied van informatiebeheer implementeren, zoals het correct classificeren van informatie, het afdwingen van strikte toegangscontroles, het inzetten van encryptie, het informeren van medewerkers en het voorbereiden van incidentresponsplannen, om deze risico’s effectief te beperken.
Naleving van regelgeving is een andere belangrijke drijfveer bij het bepalen van de strategieën die organisaties hanteren om niet-openbare informatie te beveiligen. Door een proactieve en geïnformeerde benadering van informatiebeveiliging te omarmen, kunnen organisaties niet alleen hun gevoelige gegevens beschermen en aantonen dat ze voldoen aan regelgeving, maar ook hun concurrentiepositie en reputatie behouden. Nu het dreigingslandschap zich blijft ontwikkelen en niet-openbare en andere gevoelige informatie steeds meer in gevaar brengt, moeten organisaties zich extra inspannen om hun niet-openbare informatie-assets te beschermen.
Het Kiteworks Private Content Network, een FIPS 140-2 Level gevalideerd platform voor beveiligd delen van bestanden en bestandsoverdracht, consolideert e-mail, bestandsoverdracht, webformulieren, SFTP en beheerde bestandsoverdracht, zodat organisaties elk bestand dat binnenkomt of vertrekt kunnen controleren, beschermen en volgen.
Met Kiteworks kunnen bedrijven vertrouwelijke persoonlijk identificeerbare informatie en beschermde gezondheidsinformatie (PII/PHI), klantgegevens, financiële informatie en andere gevoelige content delen met collega’s, klanten of externe partners. Doordat ze Kiteworks gebruiken, weten ze dat hun gevoelige gegevens en onschatbare intellectueel eigendom vertrouwelijk blijven en gedeeld worden in overeenstemming met relevante regelgeving zoals GDPR, HIPAA, Amerikaanse privacywetten op staatsniveau en vele andere.
Kiteworks-inzetopties omvatten on-premises, gehost, privé, hybride en FedRAMP virtual private cloud. Met Kiteworks: beheer de toegang tot gevoelige content; bescherm deze bij externe uitwisseling met geautomatiseerde end-to-end encryptie, multi-factor authentication en beveiligingsintegraties; zie, volg en rapporteer alle bestandsactiviteiten, namelijk wie wat naar wie stuurt, wanneer en hoe. Toon tenslotte aan dat je voldoet aan regelgeving en standaarden zoals GDPR, HIPAA, CMMC, Cyber Essentials Plus, NIS2 en vele andere.
Wil je meer weten over Kiteworks, plan dan vandaag nog een persoonlijke demo in.